ماده ۴۳۲ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
خط ۱۸: خط ۱۸:
[[رده:اعتراض به آراء]]
[[رده:اعتراض به آراء]]
[[رده:تجدیدنظر خواهی]]
[[رده:تجدیدنظر خواهی]]
[[رده:فرجام خواهی]]

نسخهٔ ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۵۲

ماده ۴۳۲ قانون آیین دادرسی کیفری:هرگاه تقاضاي تجديدنظر يا فرجام ، خارج از مهلت مقرر تقديم شود و درخواست كننده عذر موجهي عنوان كند ، دادگاه صادركننده رأي ابتدا به عذر او رسيدگي مي نمايد و در صورت موجه شناختن آن ، قرار قبولي درخواست و در غير اين صورت قرار رد آن را صادر مي كند . جهات عذرموجه همان است كه در ماده ( 178 ) اين قانون مقرر شده است .

نکات توضیحی تفسیری دکترین

باید تأکید شود که مرجع تشخیص موجه بودن عذر تجدید نظر خواه، دادگاه صادر کننده رأی است.[۱] تصمیم این دادگاه در خصوص تشخیص موجه بودن یا نبودن عذر، نوعی تصمیم قضایی است.[۲]

ضمنا در فرض تقدیم تقاضای تجدید نظر یا فرجام در خارج از مهلت قانونی و صدور قرار رد درخواست از سوی دادگاه صادر کننده رأی به دلیل فقدان عذر موجه، همین قرار هم قابل اعتراض است.[۳]

رویه قضایی

نظریه مشورتی شماره 7/9175 مورخ 1382/11/18 : تشخیص موجه بودن یا نبودن عذر تجدیدنظرخواه به عهده قاضی رسیدگی کننده است.[۴]


منابع

  1. عباس زراعت، حمید حاجی زاده و یاسر متولی جعفرزاده. قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. خط سوم، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3776100
  2. عباس زراعت، حمید حاجی زاده و یاسر متولی جعفرزاده. قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. خط سوم، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3776112
  3. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4710840
  4. پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتیاط با آیین دادرسی کیفری- جلد سوم. چاپ 2. مرکز مطبوعات و اتشارات قوه قضائیه، 1396.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6280072