ماده ۴۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
جز (removed Category:تجدیدنظر خواهی; added Category:تجدیدنظرخواهی using HotCat) |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | [[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
[[رده:اعتراض به آراء]] | [[رده:اعتراض به آراء]] | ||
[[رده: | [[رده:تجدیدنظرخواهی]] | ||
[[رده:فرجام خواهی]] | [[رده:فرجام خواهی]] | ||
نسخهٔ ۳۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۱۲
ماده ۴۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری: اشخاص زیر حق درخواست تجدیدنظر یا فرجام دارند:
الف - محکومٌ علیه، وکیل یا نماینده قانونی او
ب - شاکی یا مدعی خصوصی یا وکیل یا نماینده قانونی آنان
پ - دادستان از جهت برائت متهم، عدم انطباق رأی با قانون یا عدم تناسب مجازات
توضیح واژگان
قائم مقام قانونی را نباید با نماینده قانونی اشتباه کرد.[۱]
رویه‌های قضایی
نظریه مشورتی ۷/۹۴/۶۷۶ مورخ ۱۳۹۴/۳/۱۶ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: ۱- نظر به اطلاق قانون، دادستان حتی در جرائم قابل گذشت، حق اعتراض به آراء برائت و محکومیت‌های غیرقانونی را دارد.[۲]
منابع
- ↑ پرویز نوین. حقوق مدنی (جلد سوم) (در عقود و تعهدات به‌طور کلی، انعقاد و انحلال قراردادها). چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2750828
- ↑ نصرت حسن‌زاده. محشای قانون آیین دادرسی کیفری کاربردی مصوب 1392. چاپ 1. جنگل، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6280084