ماده ۵۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۵۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری''': اطفال تا سن دو سال تمام را نباید از مادری که محکوم به حبس یا تبعید شده‌است جدا کرد، مگر آنکه مصلحت طفل اقتضاء کند. در این صورت کودک به پدر و در صورت فقدان یا عدم صلاحیت وی به ترتیب به جد پدری یا وصی آنها یا نزدیکان وی با رعایت مراتب ارث و در صورت فقدان یا عدم صلاحیت آنان، به مؤسسات ذی صلاح سپرده می‌شود. | '''ماده ۵۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری''': اطفال تا سن دو سال تمام را نباید از مادری که محکوم به حبس یا تبعید شده‌است جدا کرد، مگر آنکه مصلحت طفل اقتضاء کند. در این صورت کودک به پدر و در صورت فقدان یا عدم صلاحیت وی به ترتیب به جد پدری یا وصی آنها یا نزدیکان وی با رعایت مراتب ارث و در صورت فقدان یا عدم صلاحیت آنان، به مؤسسات ذی صلاح سپرده می‌شود. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۵۲۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۵۲۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
[[ماده ۲۹۶ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۷۸]]: کودک شیرخوار را از مادری که محکوم به حبس یا تبعید شده نباید جدا کرد مگر اینکه مادر با رضایت، او را به پدر یا نزدیکان دیگرش بسپارد. | [[ماده ۲۹۶ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۷۸]]: کودک شیرخوار را از مادری که محکوم به حبس یا تبعید شده نباید جدا کرد مگر اینکه مادر با رضایت، او را به پدر یا نزدیکان دیگرش بسپارد. | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۲: | ||
طفل شیرخوار لزوماً باید متعلق به مادر محکوم به حبس باشد و اینکه طفل از راه مشروع یا نامشروع متولد شده باشد تفاوتی ایجاد نمی‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=خط سوم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=649248|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=حاجی زاده|نام۳=یاسر|نام خانوادگی۳=متولی جعفرآبادی|چاپ=2}}</ref> | طفل شیرخوار لزوماً باید متعلق به مادر محکوم به حبس باشد و اینکه طفل از راه مشروع یا نامشروع متولد شده باشد تفاوتی ایجاد نمی‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=خط سوم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=649248|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=حاجی زاده|نام۳=یاسر|نام خانوادگی۳=متولی جعفرآبادی|چاپ=2}}</ref> | ||
== | == رویه‌های قضایی == | ||
در بخشنامه شماره ۱/۸۰/۲۰۵۰ مورخ ۱۳۸۰/۲/۸ مقرر شده بود با توجه به پذیرش کودکان بالای دو سال همراه متهمان دستگیر شده در زندان، نظر به اهمیت موضوع، قبل از معرفی این گونه متهمین به زندان، نسبت به معرفی فرزندان بالای دو سال به مراکزی که از سوی سازمان بهزیستی فراهم گردیده اقدام نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتیاط با آیین دادرسی کیفری- جلد سوم|ترجمه=|جلد=|سال=1396|ناشر=مرکز مطبوعات و اتشارات قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6280324|صفحه=|نام۱=مرکز مطبوعات|اتشارات قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=2}}</ref> | در بخشنامه شماره ۱/۸۰/۲۰۵۰ مورخ ۱۳۸۰/۲/۸ مقرر شده بود با توجه به پذیرش کودکان بالای دو سال همراه متهمان دستگیر شده در زندان، نظر به اهمیت موضوع، قبل از معرفی این گونه متهمین به زندان، نسبت به معرفی فرزندان بالای دو سال به مراکزی که از سوی سازمان بهزیستی فراهم گردیده اقدام نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتیاط با آیین دادرسی کیفری- جلد سوم|ترجمه=|جلد=|سال=1396|ناشر=مرکز مطبوعات و اتشارات قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6280324|صفحه=|نام۱=مرکز مطبوعات|اتشارات قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=2}}</ref> | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۹: | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | [[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
[[رده:اجرای احکام کیفری و اقدامات | [[رده:اجرای احکام کیفری و اقدامات تأمینی و تربیتی]] | ||
[[رده:اجرای مجازات حبس]] | [[رده:اجرای مجازات حبس]] | ||
نسخهٔ ۲۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۴۶
ماده ۵۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری: اطفال تا سن دو سال تمام را نباید از مادری که محکوم به حبس یا تبعید شده‌است جدا کرد، مگر آنکه مصلحت طفل اقتضاء کند. در این صورت کودک به پدر و در صورت فقدان یا عدم صلاحیت وی به ترتیب به جد پدری یا وصی آنها یا نزدیکان وی با رعایت مراتب ارث و در صورت فقدان یا عدم صلاحیت آنان، به مؤسسات ذی صلاح سپرده می‌شود.
پیشینه
ماده ۲۹۶ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۷۸: کودک شیرخوار را از مادری که محکوم به حبس یا تبعید شده نباید جدا کرد مگر اینکه مادر با رضایت، او را به پدر یا نزدیکان دیگرش بسپارد.
توضیح واژگان
با توجه به بند ب ماده ۵۰۱ قانون آیین دادرسی کیفری منظور از طفل در این ماده طفلی است که بیش از شش ماه داشته باشد چرا که تا رسیدن سن طفل به شش ماهگی اجرای مجازات به تعویق می‌افتد.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
طفل شیرخوار لزوماً باید متعلق به مادر محکوم به حبس باشد و اینکه طفل از راه مشروع یا نامشروع متولد شده باشد تفاوتی ایجاد نمی‌کند.[۲]
رویه‌های قضایی
در بخشنامه شماره ۱/۸۰/۲۰۵۰ مورخ ۱۳۸۰/۲/۸ مقرر شده بود با توجه به پذیرش کودکان بالای دو سال همراه متهمان دستگیر شده در زندان، نظر به اهمیت موضوع، قبل از معرفی این گونه متهمین به زندان، نسبت به معرفی فرزندان بالای دو سال به مراکزی که از سوی سازمان بهزیستی فراهم گردیده اقدام نمایند.[۳]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4748384
- ↑ عباس زراعت، حمیدرضا حاجی زاده و یاسر متولی جعفرآبادی. قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. خط سوم، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 649248
- ↑ پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتیاط با آیین دادرسی کیفری- جلد سوم. چاپ 2. مرکز مطبوعات و اتشارات قوه قضائیه، 1396. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6280324