ماده ۲۵۴ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:تشدید تأمین using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۲۵۴ قانون آیین دادرسی کیفری:''' هر گاه متهم از اجرای [[قرار نظارت قضایی|قرار نظارت قضائی]] که توأم با [[قرار تامین کیفری|قرار تأمین]] صادر شدهاست، تخلف کند، قرار نظارت لغو و قرار تأمین، [[تشدید تأمین|تشدید]] میشود و در صورت تخلف متهم از اجرای قرار نظارت مستقل، قرار صادره به قرار تأمین متناسب تبدیل میگردد. مفاد این ماده در حین صدور قرار نظارت قضائی به متهم، تفهیم میشود. | '''ماده ۲۵۴ قانون آیین دادرسی کیفری:''' هر گاه [[متهم]] از اجرای [[قرار نظارت قضایی|قرار نظارت قضائی]] که توأم با [[قرار تامین کیفری|قرار تأمین]] صادر شدهاست، تخلف کند، قرار نظارت لغو و قرار تأمین، [[تشدید تأمین|تشدید]] میشود و در صورت تخلف متهم از اجرای قرار نظارت مستقل، قرار صادره به قرار تأمین متناسب تبدیل میگردد. مفاد این ماده در حین صدور قرار نظارت قضائی به متهم، تفهیم میشود. | ||
تبصره - در اجرای این ماده نمیتوان قرار صادره را به [[قرار بازداشت موقت]] تبدیل کرد. | تبصره - در اجرای این ماده نمیتوان قرار صادره را به [[قرار بازداشت موقت]] تبدیل کرد. |
نسخهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۴:۴۷
ماده ۲۵۴ قانون آیین دادرسی کیفری: هر گاه متهم از اجرای قرار نظارت قضائی که توأم با قرار تأمین صادر شدهاست، تخلف کند، قرار نظارت لغو و قرار تأمین، تشدید میشود و در صورت تخلف متهم از اجرای قرار نظارت مستقل، قرار صادره به قرار تأمین متناسب تبدیل میگردد. مفاد این ماده در حین صدور قرار نظارت قضائی به متهم، تفهیم میشود.
تبصره - در اجرای این ماده نمیتوان قرار صادره را به قرار بازداشت موقت تبدیل کرد.
پیشینه
ماده فوق از ابداعات جدید قانونگذار است و در قوانین پیشین سابقه ای نداشتهاست.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
این ماده نشانگر امکان صدور قرار نظارت قضایی و قرار تأمین کیفری به صورت همزمان و نیز مجزا است.[۲]بر اساس ماده فوق، در فرضی که متهم از اجرای قرار نظارت قضایی مستقل تخلف کند، باید تبدیل قرار نظارت قضایی به قرار تأمین را نوعی تشدید تأمین تلقی نمود، چرا که اساساً تأمینی در کار نبوده که قابل تشدید باشد.[۳] همچنین در صورت تخلف متهم از اجرای قرار نظارت قضایی توأم با قرار تأمین و تشدید قرار تأمین توسط بازپرس در نتیجه آن، این امر به درخواست متهم قابل اعتراض است.[۴]
منابع
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277872
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277876
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4763716
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4765284