ماده ۳۳۵ قانون آیین دادرسی کیفری
دادگاه‌های کیفری در موارد زیر شروع به رسیدگی می‌کنند: الف - کیفرخواست دادستان ب - قرار جلب به دادرسی توسط دادگاه پ - ادعای شفاهی دادستان در دادگاه
پیشینه
سابقاً ماده ۶۵ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) در این خصوص وضع شده بود. ۴۸۳۱۳۶ البته در زمان حاکمیت قانون سابق میان دو مرحله دادرسی و تحقیقات مقدماتی در خصوص مراجع رسیدگی کننده تفکیکی به وجود نیامده بود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
ماده ۳۸۲ قانون آیین دادرسی کیفری، اطلاق عبارت صدر ماده را مقید نموده و رسیدگی در دادگاه‌های کیفری یک را منوط به صدور کیفرخواست می‌داند.[۲]
رویه‌های قضایی
به موجب حکم ۳۱۶–۱۳۱۸/۱۱/۲۰ اگر عمل مورد ادعای دادستان در دادگاه ثابت شود، دادگاه مکلف به تبعیت از نظر دادستان در تطبیق آن با مواد قانونی و تعیین مجازات نخواهد بود.[۳] همچنین بر اساس رای صادره از دادگاه تجدید نظر استان تهران، دادگاه‌های کیفری فقط باید به جرایم مندرج در کیفرخواست رسیدگی کنند.[۴]
انتقادات
عده ای معتقدند بهتر بود موارد طرح مستقیم پرونده در دادگاه بدون رسیدگی به آن در دادسرا نیز مورد بررسی در این ماده قرار می‌گرفت.[۵]
منابع
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278492
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4699756
- ↑ عبداله خدابخشی. آثار برگزیده حقوقی (استقلال و پیوند حقوق مدنی و کیفری). چاپ 1. فکرسازان، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1515764
- ↑ مجموعه آرای قضایی دادگاه‌های تجدیدنظر استان تهران (کیفری) آبان 1391. چاپ 1. مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5328940
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4699772