ماده ۶۰ قانون آیین دادرسی کیفری
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۶۰ قانون آیین دادرسی کیفری: در بازجويي ها اجبار يا اكراه متهم ، استفاده از كلمات موهن ، طرح سؤالات تلقيني يا اغفال كننده و سؤالات خارج از موضوع اتهام ممنوع است و اظهارات متهم در پاسخ به چنين سؤالاتي و همچنين اظهاراتي كه ناشي از اجبار يا اكراه است ، معتبر نيست . تاريخ ، زمان و طول مدت بازجويي بايد در اوراق صورتمجلس قيد شود و به امضاء يا اثر انگشت متهم برسد .
فلسفه و مبانی نظری ماده
یکی از حقوق پذیرفته شده برای متهمان، برخورداری از یک بازجویی عادلانه و به دور از فشار های غیر عادی است. از سوی دیگر لزوم حفظ کرامت و حیثیت متهمین، بازجویان را از هرگونه توهین به آن ها و یا استفاده از الفاظ رکیک باز می دارد.[۱] از همین روی این قبیل اقدامات را باید موجب بی اعتباری تحقیقات انجام شده دانست.[۲]
مواد مرتبط
ماده واحده قانون حقوق شهروندی[۳]
منابع
- ↑ بابک فرهی. بایسته های آیین دادرسی کیفری جلد اول. چاپ 1. طرح نوین اندیشه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4801260
- ↑ بابک فرهی. بایسته های آیین دادرسی کیفری جلد اول. چاپ 1. طرح نوین اندیشه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4801264
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6279620