ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری:پس از رعايت ترتيب مقرر در ماده ( 359 ) اين قانون ، هرگاه دادستان بار ديگر اجازه صحبت بخواهد ، به متهم ، شاكي ، مدعي خصوصي يا وكلاي آنان نيز اجازه صحبت داده مي شود . پيش از اعلام ختم رسيدگي ، رئيس دادگاه يك بار ديگر به متهم يا وكيل او اجازه صحبت مي دهد ، آخرين دفاع را از متهم يا وكيل وي اخذ و سپس رسيدگي را ختم مي كند . هرگاه متهم يا وكيل وي در آخرين دفاع ، مطلبي اظهار كند كه در كشف حقيقت مؤثر باشد ، دادگاه مكلف به رسيدگي است .

پیشینه

سابقاً بند «ک» ماده 3 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب در این خصوص وضع شده بود.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ماده فوق در خصوص اهمیت و الزام آور بودن اخذ آخرین دفاع از متهم وضع شده است.[۲]ااستاندارد های بین المللی نیز هم راستا با لزوم حمایت از متهم و اخذ آخرین دفاع، در هر شرایط زمانی و مکانی هستند.[۳]صل را باید بر برائت دانست. لذا لازم است خود متهم آخرین فردی باشد که در خصوص اتهامش مطلبی را بیان می کند. این مطلب را باید دفاع متهم از خویشتن تلقی کرد.[۴]

منابع

  1. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278688
  2. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278684
  3. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278692
  4. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278680