ماده ۶۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۳ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۶۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری (الحاقی ۰۸/۰۷/۱۳۹۳): دستور تفتیش و توقیف باید شامل اطلاعاتی از جمله اجرای دستور در محل یا خارج از آن، مشخصات مکان و محدوده تفتیش و توقیف، نوع و میزان داده های مورد نظر، نوع و تعداد سخت افزارها و نرم افزارها، نحوه دستیابی به داده های رمزنگاری یا حذف شده و زمان تقریبی انجام تفتیش و توقیف باشد که به اجرای صحیح آن کمک می کند.


مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین

ماده فوق ناظر بر این اصل کلی است که لازم است در مجوزهای تفتیش (اعم از تفتیش یک خانه، اتومبیل یا تفتیش داده‌ها و سامانه‌های رایانه ای و مخابراتی) حدود اختیارات ضابط مشخص شود.[۱]

انتقادات

عده ای بر این باورند که بهتر بود این ماده، مواردی که با توجه به شخصیت متهم نیازمند رعایت تشریفات خاصی بود را احصا می‌کرد.[۲]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. دستور تفتیش و توقیف باید شامل اطلاعات دقیق مرتبط با اجرای آن باشد.
  2. مشخصات مکان و محدوده تفتیش و توقیف باید به وضوح ذکر شود.
  3. نوع و میزان داده‌های مورد نظر باید مشخص باشد.
  4. نوع و تعداد سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای مورد استفاده قید شود.
  5. نحوه دستیابی به داده‌های رمزنگاری یا حذف شده باید تعیین گردد.
  6. زمان تقریبی انجام تفتیش و توقیف باید مشخص شود تا به اجرای صحیح دستور کمک کند.

مقالات مرتبط

منابع

  1. محمدرضا زندی. تحقیقات مقدماتی در جرایم سایبری. چاپ 1. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1508692
  2. محمدرضا الهی منش و ابوالفضل سدره نشین. محشای قانون جرایم رایانه ای. چاپ 2. مجد، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3231736