ماده ۳۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۶ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی: مهلت درخواست تجدیدنظر اصحاب دعوا، برای اشخاص مقیم ایران بیست روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور دوماه از تاریخ ابلاغ یا انقضای مدت واخواهی است.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

مطالعات تطبیقی

مطابق ماده ۵۲۹ قانون آیین دادرسی مدنی فرانسه، تعیین مهلت برای تجدیدنظر خواهی یک قاعده عمومی و مشترک میان همه طرق اعتراضی می‌باشد و اصولاً این مهلت از تاریخ ابلاغ رأی شروع می‌شود و اطلاع طرفین از مفاد رأی زودتر از موعد موجب انقضای مهلت نمی‌شود، در مواردی که حکم علیه چند نفر صادر شده باشد ابلاغ به هر یک از آنان فقط در حق همان، مؤثر خواهد بود هر چند محکومیت تضامنی بوده یا موضوع حکم غیرقابل تجزیه باشد.[۵]

نکات تفسیری دکترین

در مورد اینکه آیا محکوم علیه حکم غیابی، می‌تواند قبل از پایان مهلت واخواهی دادخواست تجدیدنظر را ارائه نماید؛ اختلاف نظر وجود دارد. برخی معتقدند این عمل نوعی اسقاط حق واخواهی است و معتبر می‌باشد اما برخی معتقدند این دادخواست را باید واخواهی قلمداد نمود.[۶][۷] نکته‌ی دیگر آن که، چنانچه مخاطب ابلاغ مقیم خارج از کشور بوده اما وکیل معرفی شده توسط وی در ایران اقامت داشته باشد، مطابق ماده ۴۵ قانون آیین دادرسی مدنی، اوراق به وکیل ابلاغ شده و مهلت تجدیدنظر خواهی وی ۲۰ روز خواهد بود.[۸]

نکات توضیحی

تشخیص در مهلت بودن یا نبودن دادخواست ارائه شده توسط دادگاه تجدیدنظر صورت می‌گیرد و تجدیدنظر خواهی خارج از مهلت مقرر مردود بوده و قرار رد دادخواست تجدیدنظر صادر خواهد شد.[۹][۱۰]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. مهلت درخواست تجدیدنظر برای افراد مقیم ایران بیست روز است.
  2. مهلت درخواست تجدیدنظر برای افراد مقیم خارج از کشور دو ماه است.
  3. مهلت تجدیدنظر از تاریخ ابلاغ محاسبه می‌شود.
  4. مهلت تجدیدنظر می‌تواند از تاریخ انقضای مدت واخواهی محاسبه شود.

رویه های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی کیفری (جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری). چاپ 4. پایدار، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 891804
  2. هادی طیبی. بررسی تطبیقی تجدیدنظر احکام کیفری در حقوق ایران و انگلستان. دانشگاه شهید بهشتی، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4187004
  3. ماده ۱۰۰۲ قانون مدنی
  4. منصور اباذری فومشی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق جزایی (کیفری). چاپ 2. شهید نورالهی، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405100
  5. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 562508
  6. عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1346180
  7. علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 476072
  8. علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1254844
  9. یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5228784
  10. یداله بازگیر. علل نقض آرای محاکم در موضوعات احوال شخصیه و مدنی در دیوانعالی کشور. چاپ 2. دانش نگار، 1379.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1584048