ماده ۲۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۳۰ توسط Abozarsh12 (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

بازپرس براي شاكي ، مدعي خصوصي ، متهم ، شاهد و مطلعي كه قادر به سخن گفتن به زبان فارسي نيست ، مترجم مورد وثوق از بين مترجمان رسمي و در صورت عدم دسترسي به مترجم رسمي ، مترجم مورد وثوق ديگري تعيين مي كند . مترجم بايد سوگند ياد كند كه راستگويي و امانتداري را رعايت كند . عدم اتيان سوگند سبب عدم پذيرش ترجمه مترجم مورد وثوق نيست .

فلسفه و مبانی نظری

بر اساس بند سوم ماده 14 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، دادگاه مکلف است برای متهمی که قادر به تکلم به زبان مورد استفاده دادگاه نیست، مترجم رایگان تعیین کند. البته در ماده فوق در خصوص نحوه پرداخت هزینه مترجم توضیحی ارائه نشده است.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

بر اساس این ماده بازپرس مکلف به تعیین مترجم برای شاکی، مدعی خصوصی، متهم، شاهد و مطلعی است که قادر به سخن گفتن به زبان فارسی نمی باشد.[۲]

منابع

  1. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692172
  2. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692168