ماده ۲۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۲۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری:مرجع حل اختلاف بين دادستان و بازپرس و رسيدگي به اعتراض شاكي يا متهم نسبت به قرارهاي قابل اعتراض ، با دادگاهي است كه صلاحيت رسيدگي به آن اتهام را دارد . چنانچه دادگاه انقلاب يا دادگاه كيفري يك در حوزه قضائي دادسرا تشكيل نشده باشد ، دادگاه كيفري دو محل ، صالح به رسيدگي است .

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

باید این نکته را به عنوان یک اصل کلی پذیرفت که مرجع صالح برای حل اختلاف بین دادستان و بازپرس و نیز رسیدگی به اعتراض نسبت به قرار های قابل اعتراض همان دادگاهی است که صلاحیت رسیدگی به اصل اتهام را دارد. اما به صورت استثنائی پذیرفته شده است که در صورت فقدان دادگاه کیفری یک و انقلاب در محل، همچنین در صورت بروز اختلاف در صلاحیت، نوع جرم و نیز مصادیق قانونی آن مرجع صالح را باید دادگاه کیفری دو دانست. لازم به تأکید است که اختلاف بازپرس و دادستان در خصوص عمدی یا غیر عمدی بودن جرم، گاه ممکن است موجب اختلاف در نوع جرم و گاه موجب بروز اختلاف در اصل وقوع جرم شود که حسب مورد در دادگاه صالح قابل رسیدگی است.

بر اساس این ماده در صورت عدم تشکیل دادگاه انقلاب یا دادگاه کیفری یک در یک حوزه، دادگاه صالح به رسیدگی همان دادگاه کیفری دو است.

رویه قضایی

به موجب نظریه مشورتی به شماره 7/93/1395_93/6/15 برای رسیدگی به اعتراض متهم به قرار های قابل اعتراض، دادگاهی که صلاحیت رسیدگی به اصل اتهام را دارد دادگاه صالح است. لذا رسیدگی به این اعتراضات حسب مورد و با در نظر گرفتن اتهام او در دادگاه های کیفری یک، کیفری دو یا انقلاب می باشد. البته اگر دادگاه های کیفری یک یا انقلاب در حوزه قضایی یک دادسرا تشکیل نشده باشند، دادگاه کیفری دو صالح به رسیدگی به اعتراض است.