ماده ۱۹۳ قانون آیین دادرسی کیفری
بازپرس ابتداء اوراق هویت متهم را ملاحظه مینماید و سپس مشخصات متهم، شامل نام، نام خانوادگی، نام پدر، شهرت، سن، شغل، میزان تحصیلات، وضعیت تأهل، تعداد فرزند، تابعیت، مذهب، سابقه کیفری در موارد ضروری و مرتبط، همچنین نشانی محل سکونت و محل کار او، اعم از شهر، بخش، دهستان، روستا، خیابان، کوچه، شماره و کد پستی منزل، شماره ملی، پیام نگار (ایمیل) و شماره تلفن ثابت و همراه او را بهطور دقیق پرسش میکند، به نحوی که ابلاغ احضاریه و سایر اوراق قضائی به متهم به آسانی مقدور باشد.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
ماده فوق در خصوص لزوم استعلام هویت متهم پیش از شروع به تحقیق است.[۱]برخی از حقوقدانان اطلاع از سابقه کیفری متهم را برای رعایت مقررات مربوط به تکرار جرم ضروری دانستهاند.[۲] همچنین عده ای معتقدند لازم است از متهم شاغل دو نشانی اخذ شود. یکی نشانی محل سکونت و دیگری نشانی محل کار. البته احضاریه به نشانی محل کار ارسال میشود.[۳]
مذاکرات تصویب
قید «در موارد ضروری و مرتبط» در ماده فوق برای تأمین نظر شورای نگهبان افزوده شدهاست. چرا که شورای نگهبان اعلام کرده بود اطلاق بیان سابقه کیفری ممکن است شامل مواردی شود که تحقیق منوط به انها نمیباشد؛ لذا این امر اشکال دارد.[۴]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4691780
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4691884
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4691908
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4691816