ماده ۲۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بازپرس برای شاکی، مدعی خصوصی، متهم، شاهد و مطلعی که قادر به سخن گفتن به زبان فارسی نیست، مترجم مورد وثوق از بین مترجمان رسمی و در صورت عدم دسترسی به مترجم رسمی، مترجم مورد وثوق دیگری تعیین میکند. مترجم باید سوگند یاد کند که راستگویی و امانتداری را رعایت کند. عدم اتیان سوگند سبب عدم پذیرش ترجمه مترجم مورد وثوق نیست.
فلسفه و مبانی نظری
بر اساس بند سوم ماده ۱۴ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، دادگاه مکلف است برای متهمی که قادر به تکلم به زبان مورد استفاده دادگاه نیست، مترجم رایگان تعیین کند. البته در ماده فوق در خصوص نحوه پرداخت هزینه مترجم توضیحی ارائه نشدهاست.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
بر اساس این ماده بازپرس مکلف به تعیین مترجم برای شاکی، مدعی خصوصی، متهم، شاهد و مطلعی است که قادر به سخن گفتن به زبان فارسی نمیباشد.[۲]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692172
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692168