ماده ۳۷۵ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۵۱ توسط Karandish (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

دادگاه باید در رأی، حضوری یا غیابی بودن و قابلیت واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام و مهلت و مرجع آن را قید کند. اگر رأی قابل واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام باشد و دادگاه آن را غیرقابل واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام اعلام کند این امر، مانع واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام خواهی نیست.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در فرضی که رأی دادگاه قابل واخواهی، تجدید نظر یا فرجام بوده و دادگاه خلاف آن را اعلام کرده باشد و از رأی نیز واخواهی شود، دادگاه صادر کننده رأی در این خصوص اتخاذ تصمیم می‌کند. در فرض تجدید نظر یا فرجام خواهی از این رأی دادگاه فوق‌الذکر باید پرونده را برای اتخاذ تصمیم نزد مرجع صالح بفرستد.[۱]

منابع

  1. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4706840