ماده ۳۸۸ قانون آیین دادرسی کیفری: متهم و شاکی یا مدعی خصوصی یا وکلای آنان باید تمام ایرادها و اعتراض‌های خود از قبیل مرور زمان، عدم صلاحیت، رد دادرس یا قابل تعقیب نبودن عمل انتسابی، نقص تحقیقات و لزوم رسیدگی به ادله دیگر یا ادله جدید و کافی نبودن ادله را ظرف مهلت مقرر به دفتر دادگاه تسلیم کنند. پس از اتمام مدت مذکور، هیچ ایرادی از طرف اشخاص مزبور پذیرفته نمی‌شود، مگر آنکه جهت ایراد پس از مهلت، کشف یا حادث شود. در هر حال، طرح پرونده در جلسه مقدماتی دادگاه، پیش از اتمام مهلت ممنوع است.
گروهی معتقدند علت لزوم طرح ایرادات پیش از شروع به رسیدگی در دادگاه، حصول اطمینان از فراهم بودن شرایط امکان ورود دادگاه به رسیدگی ماهوی و عدم تعطیل یا ایجاد وقفه در رسیدگی به دلیل ایرادات شکلی است.[۱]