ماده ۲۴۶ قانون آیین دادرسی کیفری
ماده ۲۴۶ قانون آیین دادرسی کیفری:در مواردي كه پرونده متهم در دادگاه مطرح شده و از متهم قبلاً تأمين اخذ نشده يا تأمين قبلي منتفي شده باشد ، دادگاه ، خود يا به تقاضاي دادستان و با رعايت مقررات اين قانون ، قرار تأمين يا نظارت قضائي صادر مي كند . چنانچه تصميم دادگاه منتهي به صدور قرار بازداشت موقت شود ، اين قرار ، طبق مقررات اين قانون ، قابل اعتراض در دادگاه تجديدنظر استان است .
پیشینه
ماده فوق را از ابداعات جدید مقنن دانسته اند. البته سابقاً امکان صدور مستقیم قرار تأمین کیفری از سوی دادگاه در مواردی نظیر ماده 256 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) و نیز ماده 275 این قانون لحاظ شده بود. این موارد نیز در خصوص امکان صدور قرار تأمین در زمان حل اختلاف میان بازپرس و دادستان نبودند.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
قرار مورد بحث در ماده فوق چه در دادگاه کیفری یک یا دو یا دادگاه انقلاب صادر شود، مرجع رسیدگی کننده به اعتراض دادگاه تجدید نظر استان خواهد بود.[۲]
منابع
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277828
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4763500