ماده ۳۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری:رأي دادگاه بايد حداكثر ظرف سه روز از تاريخ انشاء ، پاك نويس يا تايپ شود . اين رأي كه «دادنامه» خوانده مي شود با نام خداوند متعال شروع و موارد زير در آن درج مي شود و به امضاي دادرس يا دادرسان مي رسد و به مهر شعبه ممهور مي شود : الف - شماره پرونده ، شماره و تاريخ دادنامه و تاريخ صدور رأي ب - مشخصات دادگاه و قاضي يا قضات صادركننده رأي و سمت ايشان پ - مشخصات طرفين دعوي و وكلاي آنان ت ـ گردش كار و متن كامل رأي

توضیح واژگان

لازم است میان دو مفهوم «رأی» و «دادنامه» قائل به تفکیک شد. به عبارت دیگر، رای دادگاه پس از انشای لفظی نوشته شده و به امضای دادرس یا دادرسان رسیده و تبدیل به دادنامه می شود.[۱]

مقصود از انشاء رای همان بیان کلمات و عبارات در خصوص بررسی و دادرسی همه جانبه موضوع از سوی قاضی دادگاه به عنوان مرجعی بیطرف و کسب نتیجه ای قاطع است.[۲]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در این باره پس از اتمام رسیدگی و صدور رأی و امضاء آن، دادرس دیگر حق هیچگونه دخل و تصرف و یا تغییر در مفاد آن را مگر در حدود اصلاح رأی و رفع اشتباهات قلمی ندارد.[۳]

رویه قضایی

بر اساس دادنامه شماره 52 تاریخ 1375/3/27 ؛ دادرس دادگاه عمومی ، در عدم تصریح نام و سمت خود و همچنین در صدور حکم غیر مستند در رای صادره متخلف شناخته شد.[۴]

منابع

  1. توصیف و تحلیل علمی آرای قضایی (جلد اول) (مسائل حقوقی- بخش اول- خانواده). چاپ 1. جنگل، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4854216
  2. سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی کیفری(جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری). چاپ 4. پایدار، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 885384
  3. محمود آخوندی اصل. آیین دادرسی کیفری (جلد سوم) (اجرای احکام کیفری). چاپ 1. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1369.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1546220
  4. پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتیاط با آیین دادرسی کیفری- جلد دوم. چاپ 2. مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه، 1396.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6279864