ماده ۵۴۷ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۵۴۷ قانون آیین دادرسی کیفری''': [[قاضی اجرای احکام کیفری]] محل اجرای حکم [[تبعید]] یا اقامت اجباری، در صورت ضرورت و با اخذ [[قرار تامین کیفری|تأمین]] مناسب به محکومان به تبعید یا اقامت اجباری با رعایت مفاد ماده ([[ماده ۵۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری|۵۲۰]]) این قانون [[مرخصی زندانیان|مرخصی]] اعطاء می‌کند.
'''ماده ۵۴۷ قانون آیین دادرسی کیفری''': [[قاضی اجرای احکام کیفری]] محل [[اجرای حکم تبعید]] یا اقامت اجباری، در صورت ضرورت و با اخذ [[قرار تامین کیفری|تأمین]] مناسب به محکومان به تبعید یا اقامت اجباری با رعایت مفاد ماده ([[ماده ۵۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری|۵۲۰]]) این قانون [[مرخصی زندانیان|مرخصی]] اعطاء می‌کند.
*{{زیتونی|[[ماده ۵۴۶ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۵۴۶ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۵۴۸ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۵۴۸ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۵۸

ماده ۵۴۷ قانون آیین دادرسی کیفری: قاضی اجرای احکام کیفری محل اجرای حکم تبعید یا اقامت اجباری، در صورت ضرورت و با اخذ تأمین مناسب به محکومان به تبعید یا اقامت اجباری با رعایت مفاد ماده (۵۲۰) این قانون مرخصی اعطاء می‌کند.

مواد مرتبط

ماده ۵۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری

با توجه به عرف قانونگذاری که تبصره یک ماده را معمولاً جدا از خود ماده نمی‌داند و تبصره یک ماده، حکم مندرج در خود ماده را گاهی مورد تفسیر، تعمیم یا تخصیص قرار می‌دهند، لذا باید گفت تبصره‌های ماده ۵۲۰ نیز در مورد این ماده لازم الرعایه می‌باشد.[۱]

منابع

  1. سیدحمید شاهچراغ و حسن حاجیلو. شرح آیین دادرسی کیفری (اجرای احکام کیفری و اقدامات تأمینی و تربیتی و…). چاپ 1. جنگل، 1395.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6320236