ماده ۴۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
Hossein dk (بحث | مشارکتها) |
||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۴۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری:'''هرگاه از رأی صادره درخواست تجدیدنظر شود و از متهم تأمین اخذ نشده باشد یا قرار تأمین با جرم و ضرر و زیان مدعی خصوصی متناسب نباشد، دادگاه تجدیدنظر استان در صورت اقتضاء رأساً یا به درخواست | '''ماده ۴۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری:''' هرگاه از رأی صادره درخواست [[تجدیدنظر خواهی|تجدیدنظر]] شود و از [[متهم]] [[قرار تامین کیفری|تأمین]] اخذ نشده باشد یا قرار تأمین با [[جرم]] و [[ضرر و زیان ناشی از جرم|ضرر و زیان]] [[مدعی خصوصی]] متناسب نباشد، [[دادگاه تجدیدنظر]] استان در صورت اقتضاء رأساً یا به درخواست [[دادستان]]، [[شاکی خصوصی|شاکی]] یا مدعی خصوصی یا متهم، تأمین متناسب اخذ میکند و این تصمیم قطعی است. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۴۵۵ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۴۵۵ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۴۵۷ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۴۵۷ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
عده ای معتقدند ماده فوق در خصوص اخذ تأمین متناسب توسط مرجع | عده ای معتقدند ماده فوق در خصوص اخذ تأمین متناسب توسط مرجع تجدیدنظر، موکول به محکومیت متهم در [[دادگاه بدوی|مرحله بدوی]] است و نمیتوان از متهمی که در مرحله پیشین، [[برائت]] حاصل نموده یا [[قرار منع تعقیب|قرار منع]] یا [[قرار موقوفی تعقیب|موقوفی تعقیب]] در خصوص او صادر شدهاست، مجدداً تأمین اخذ کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4714640|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
== رویه های قضایی == | |||
* [[نظریه شماره 7/99/1401 مورخ 1399/09/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره وضعیت قرار تامین در قرار منع تعقیب یا برائت]] | |||
* [[نظریه شماره 7/99/799 مورخ 1399/07/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره رسیدگی دادگاه تجدیدنظر در فرض تبرئه متهم در مرحله بدوی و محکومیت در تجدیدنظر]] | |||
* [[نظریه شماره 1375/95/7 مورخ 1395/06/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۱۳: | خط ۱۹: | ||
[[رده:اعتراض به آراء]] | [[رده:اعتراض به آراء]] | ||
[[رده:کیفیت رسیدگی دادگاه تجدید نظر استان]] | [[رده:کیفیت رسیدگی دادگاه تجدید نظر استان]] | ||
[[رده:دادگاه تجدیدنظر]] | |||
[[رده:قرار تأمین کیفری]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۰
ماده ۴۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه از رأی صادره درخواست تجدیدنظر شود و از متهم تأمین اخذ نشده باشد یا قرار تأمین با جرم و ضرر و زیان مدعی خصوصی متناسب نباشد، دادگاه تجدیدنظر استان در صورت اقتضاء رأساً یا به درخواست دادستان، شاکی یا مدعی خصوصی یا متهم، تأمین متناسب اخذ میکند و این تصمیم قطعی است.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
عده ای معتقدند ماده فوق در خصوص اخذ تأمین متناسب توسط مرجع تجدیدنظر، موکول به محکومیت متهم در مرحله بدوی است و نمیتوان از متهمی که در مرحله پیشین، برائت حاصل نموده یا قرار منع یا موقوفی تعقیب در خصوص او صادر شدهاست، مجدداً تأمین اخذ کرد.[۱]
رویه های قضایی
- نظریه شماره 7/99/1401 مورخ 1399/09/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره وضعیت قرار تامین در قرار منع تعقیب یا برائت
- نظریه شماره 7/99/799 مورخ 1399/07/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره رسیدگی دادگاه تجدیدنظر در فرض تبرئه متهم در مرحله بدوی و محکومیت در تجدیدنظر
- نظریه شماره 1375/95/7 مورخ 1395/06/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
منابع
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4714640