ماده ۳۷۵ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
دادگاه باید در رأی، حضوری یا غیابی بودن و قابلیت | '''ماده ۳۷۵ قانون آیین دادرسی کیفری:''' دادگاه باید در رأی، [[رأی حضوری|حضوری]] یا [[رأی غیابی|غیابی]] بودن و قابلیت [[واخواهی]]، [[تجدیدنظر خواهی|تجدیدنظر]] یا [[فرجام خواهی|فرجام]] و مهلت و مرجع آن را قید کند. اگر رأی قابل واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام باشد و دادگاه آن را غیرقابل واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام اعلام کند این امر، مانع واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام خواهی نیست. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۳۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۷۶ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۳۷۶ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
در فرضی که رأی دادگاه قابل واخواهی، تجدید نظر یا فرجام بوده و دادگاه خلاف آن را اعلام کرده باشد و از رأی نیز واخواهی شود، دادگاه صادر کننده رأی در این خصوص اتخاذ تصمیم می‌کند. در فرض تجدید نظر یا فرجام خواهی از این | در فرضی که رأی دادگاه قابل واخواهی، تجدید نظر یا فرجام بوده و دادگاه خلاف آن را اعلام کرده باشد و از رأی نیز واخواهی شود، دادگاه صادر کننده رأی در این خصوص اتخاذ تصمیم می‌کند. در فرض تجدید نظر یا فرجام خواهی از این رأی، دادگاه فوق‌الذکر باید پرونده را برای اتخاذ تصمیم نزد مرجع صالح بفرستد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4706840|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۵۴
ماده ۳۷۵ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه باید در رأی، حضوری یا غیابی بودن و قابلیت واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام و مهلت و مرجع آن را قید کند. اگر رأی قابل واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام باشد و دادگاه آن را غیرقابل واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام اعلام کند این امر، مانع واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام خواهی نیست.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در فرضی که رأی دادگاه قابل واخواهی، تجدید نظر یا فرجام بوده و دادگاه خلاف آن را اعلام کرده باشد و از رأی نیز واخواهی شود، دادگاه صادر کننده رأی در این خصوص اتخاذ تصمیم می‌کند. در فرض تجدید نظر یا فرجام خواهی از این رأی، دادگاه فوق‌الذکر باید پرونده را برای اتخاذ تصمیم نزد مرجع صالح بفرستد.[۱]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4706840