ماده ۳۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۳۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری:''' هر گاه دادگاه در [[جلسه مقدماتی دادگاه|جلسه مقدماتی]]، پرونده را کامل و قابل طرح برای [[دادرسی]] تشخیص دهد، بلافاصله دستور تعیین وقت رسیدگی و [[احضار]] تمام اشخاصی را که حضورشان ضروری است، صادر میکند. | |||
تبصره | |||
تبصره - چنانچه در جرائم موضوع بندهای (الف)، (ب)، (پ) و (ت) [[ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده (۳۰۲)]] این قانون، دادگاه [[جلب متهم|جلب]] بدون احضار متهم را برای محاکمه لازم بداند، دستور جلب وی را برای روز محاکمه صادر میکند. | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۳۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۹۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۳۹۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} |
نسخهٔ ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۲۷
ماده ۳۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری: هر گاه دادگاه در جلسه مقدماتی، پرونده را کامل و قابل طرح برای دادرسی تشخیص دهد، بلافاصله دستور تعیین وقت رسیدگی و احضار تمام اشخاصی را که حضورشان ضروری است، صادر میکند.
تبصره - چنانچه در جرائم موضوع بندهای (الف)، (ب)، (پ) و (ت) ماده (۳۰۲) این قانون، دادگاه جلب بدون احضار متهم را برای محاکمه لازم بداند، دستور جلب وی را برای روز محاکمه صادر میکند.
انتقادات
عده ای به امکان جلب بدون احضار متهم انتقاد کرده و معتقدند جلب متهم مشکلات عملی پیچیدهای را در فضایی که کمبود نیروهای واحدهای انتظامی به چشم میخورد، به بار خواهد آورد.[۱]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4707308