ماده ۲۸۹ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
تبصره ۲ - پیشنهاد انتصاب، جا به جایی و تغییر شغل و محل خدمت [[دادستان نظامی|دادستانهای نظامی]] پس از کسب نظر موافق از [[رئیس سازمان قضائی نیروهای مسلح]] با دادستان کل کشور است. | تبصره ۲ - پیشنهاد انتصاب، جا به جایی و تغییر شغل و محل خدمت [[دادستان نظامی|دادستانهای نظامی]] پس از کسب نظر موافق از [[رئیس سازمان قضائی نیروهای مسلح]] با دادستان کل کشور است. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۲۸۸ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۲۸۸ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۲۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۲۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== فلسفه و مبانی نظری ماده == | == فلسفه و مبانی نظری ماده == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۵
ماده ۲۸۹ قانون آیین دادرسی کیفری: دادستان کل کشور می‌تواند انتصاب، جا به جایی و تغییر شغل و محل خدمت مقامات قضائی دادسراها را به رئیس قوه قضائیه پیشنهاد دهد.
تبصره ۱ - پیشنهاد انتصاب، جا به جایی و تغییر شغل و محل خدمت دادستانهای عمومی سراسر کشور پس از کسب نظر موافق از رئیس کل دادگستری استان ذی‌ربط با دادستان کل کشور است.
تبصره ۲ - پیشنهاد انتصاب، جا به جایی و تغییر شغل و محل خدمت دادستانهای نظامی پس از کسب نظر موافق از رئیس سازمان قضائی نیروهای مسلح با دادستان کل کشور است.
فلسفه و مبانی نظری ماده
ماده فوق در مقام تعیین حدود صلاحیت دادستان کل کشور در خصوص جابجایی و تغییر شغل مقامات قضایی و نیز دادستانهای عمومی و نظامی است.[۱]
منابع
- ↑ ایمان یوسفی. آیین دادرسی کیفری (بر اساس قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392) (جلد اول). چاپ 1. میزان، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4834212