ماده ۱۳۲ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
* [[ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
* [[ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
* [[ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
تشخیص هویت از جمله عملیات پلیسی بسیار مهم و حساس است و می‌توان آن را تشخیص مجموعه علایمی دانست که موجب تمیز یک فرد از سایرین میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ اصطلاحات حقوق کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=نامه هستی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1308820|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=ایمانی|چاپ=2}}</ref> | تشخیص هویت از جمله عملیات پلیسی بسیار مهم و حساس است و می‌توان آن را تشخیص مجموعه علایمی دانست که موجب تمیز یک فرد از سایرین میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ اصطلاحات حقوق کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=نامه هستی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1308820|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=ایمانی|چاپ=2}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
[[ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی کیفری]]، سابقاً در این خصوص وضع شده بود، بر این اساس در گذشته مأموران تحقیق، گاه عکس اجساد را برای چاپ به روزنامه‌ها می فرستادند، در نتیجه این اقدام ممکن بود موجب آزار روحی خوانندگان شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483380|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> | [[ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی کیفری]]، سابقاً در این خصوص وضع شده بود، بر این اساس در گذشته مأموران تحقیق، گاه عکس اجساد را برای چاپ به روزنامه‌ها می فرستادند، در نتیجه این اقدام ممکن بود موجب آزار روحی خوانندگان شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483380|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 132 قانون آیین دادرسی کیفری == | |||
== نکات | |||
در صورت مشخص نبودن هویت متوفی، باید مشخصات جسد در صورتمجلس به دقت قید شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد دوم) (سازمان و صلاحیت مراجع کیفری)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سازمان چاپ و انتشارات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2760240|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=آخوندی اصل|چاپ=12}}</ref>مواردی که می‌تواند به تشخیص هویت کمک کند، تعیین سن، قد، وزن، جنس، انگشت نگاری، برداشتن نقش کف دست و پا، رنگ موی سر (مجعد یا صاف بودن<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحقیقات قضایی در قتل|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=بهنامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3466700|صفحه=|نام۱=نوراله|نام خانوادگی۱=عزیزمحمدی|چاپ=1}}</ref>)، وضع دندان‌ها، خالکوبی‌های بدن، وضع گوش‌ها و لاله گوش‌ها، زخم‌های بدن متوفی، اقلامی نظیر حلقه، ساعت، لباس و … هستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483384|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref>همچنین مواردی نظیر سرخی، کبودی، خونمردگی، آثار [[جراحت|جراحات]] سابق و خراش‌های التیام یافته نیز باید در صورتجلسه به دقت بیان شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحقیقات قضایی در قتل|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=بهنامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3466664|صفحه=|نام۱=نوراله|نام خانوادگی۱=عزیزمحمدی|چاپ=1}}</ref>انگشت نگاری از متوفی باید به سرعت و پیش از گذشتن مدت زیاد از فوت صورت گیرد تا عضلات انگشت منقبض و سفت و پوست نیز نرم و خیس نشده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483392|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> | در صورت مشخص نبودن هویت متوفی، باید مشخصات جسد در صورتمجلس به دقت قید شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد دوم) (سازمان و صلاحیت مراجع کیفری)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سازمان چاپ و انتشارات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2760240|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=آخوندی اصل|چاپ=12}}</ref>مواردی که می‌تواند به تشخیص هویت کمک کند، تعیین سن، قد، وزن، جنس، انگشت نگاری، برداشتن نقش کف دست و پا، رنگ موی سر (مجعد یا صاف بودن<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحقیقات قضایی در قتل|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=بهنامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3466700|صفحه=|نام۱=نوراله|نام خانوادگی۱=عزیزمحمدی|چاپ=1}}</ref>)، وضع دندان‌ها، خالکوبی‌های بدن، وضع گوش‌ها و لاله گوش‌ها، زخم‌های بدن متوفی، اقلامی نظیر حلقه، ساعت، لباس و … هستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483384|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref>همچنین مواردی نظیر سرخی، کبودی، خونمردگی، آثار [[جراحت|جراحات]] سابق و خراش‌های التیام یافته نیز باید در صورتجلسه به دقت بیان شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحقیقات قضایی در قتل|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=بهنامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3466664|صفحه=|نام۱=نوراله|نام خانوادگی۱=عزیزمحمدی|چاپ=1}}</ref>انگشت نگاری از متوفی باید به سرعت و پیش از گذشتن مدت زیاد از فوت صورت گیرد تا عضلات انگشت منقبض و سفت و پوست نیز نرم و خیس نشده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483392|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> | ||
=== نکات توضیحی ماده 132 قانون آیین دادرسی کیفری === | |||
=== نکات توضیحی === | |||
انگشت نگاری از جمله طرقی است که موجب شتاب گرفتن شناسایی هویت میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نشریه دادرسی ، شماره 49، فروردین و اردیبهشت 1383|ترجمه=|جلد=|سال=1383|ناشر=سازمان قضایی نیروهای مسلح|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1925760|صفحه=|نام۱=سازمان قضایی نیروهای مسلح|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | انگشت نگاری از جمله طرقی است که موجب شتاب گرفتن شناسایی هویت میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نشریه دادرسی ، شماره 49، فروردین و اردیبهشت 1383|ترجمه=|جلد=|سال=1383|ناشر=سازمان قضایی نیروهای مسلح|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1925760|صفحه=|نام۱=سازمان قضایی نیروهای مسلح|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
== سوابق و مستندات فقهی == | |||
== | === سوابق و مستندات فقهی === | ||
=== سوابق فقهی === | |||
برخی از فقها تشخیص هویت متوفی را فی نفسه واجب ندانسته‌اند و گروهی دیگر نیز با توجه به لزوم [[اذن]] [[ولی]] برای دفن و تجهیز میت، شناسایی ولی را در صورت امکان لازم دانسته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نظریات مشورتی فقهی در امور کیفری (جلد پنجم) (دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1312912|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=2}}</ref> | برخی از فقها تشخیص هویت متوفی را فی نفسه واجب ندانسته‌اند و گروهی دیگر نیز با توجه به لزوم [[اذن]] [[ولی]] برای دفن و تجهیز میت، شناسایی ولی را در صورت امکان لازم دانسته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نظریات مشورتی فقهی در امور کیفری (جلد پنجم) (دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1312912|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=2}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 132 قانون آیین دادرسی کیفری == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# علامت‌ها و مشخصات جسد باید به صورت دقیق در صورتجلسه قید شوند. | |||
# اثر انگشتان متوفی باید در پرونده ثبت شود. | |||
# بازپرس مسئول تشخیص هویت متوفی است و می‌تواند اقدامات مختلفی انجام دهد. | |||
# انتشار تصویر متوفی توسط بازپرس در صورت ضرورت انجام میشود. | |||
# انتشار تصویر می‌تواند از طریق پایگاه‌های اطلاع‌رسانی نیروی انتظامی یا پزشکی قانونی باشد. | |||
# رعایت موازین شرعی در اجرای این ماده الزامی است. | |||
# مقررات ماده ۱۳۲ همراه با ماده ۱۳۱ باید با رعایت موازین شرعی اجرا شوند. | |||
== پایان نامه و رساله های مرتبط == | |||
* [[بررسی تضمین بیمه نامه ها]] | |||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[رسیدگی به اتهام از طریق ویدئوکنفرانس]] | * [[رسیدگی به اتهام از طریق ویدئوکنفرانس]] | ||
* [[مرحله تصمیم گیری برای کفایت ادله اثباتی در الگوهای تحقیقات مقدماتی ایران و آمریکا]] | * [[مرحله تصمیم گیری برای کفایت ادله اثباتی در الگوهای تحقیقات مقدماتی ایران و آمریکا]] | ||
* [[نقد و بررسی دستور نگهداری متهمتحتنظر در مقررات دادرسی ایران]] | * [[نقد و بررسی دستور نگهداری متهمتحتنظر در مقررات دادرسی ایران]] | ||
* [[دادرسی ترافعی در پرتو بزه دیده شناسی اولیه در حقوق ایران و اسناد بین المللی]] | * [[دادرسی ترافعی در پرتو بزه دیده شناسی اولیه در حقوق ایران و اسناد بین المللی]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | [[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
[[رده:کشف جرم و تحقیقات مقدماتی]] | [[رده:کشف جرم و تحقیقات مقدماتی]] | ||
[[رده:معاینه محل، تحقیق محلی، بازرسی و کارشناسی]] | [[رده:معاینه محل، تحقیق محلی، بازرسی و کارشناسی]] | ||
[[رده:تشخیص هویت]] | [[رده:تشخیص هویت]] | ||
== رویه های قضایی == | |||
* [[نظریه شماره 7/94/748 مورخ 1394/03/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
{{DEFAULTSORT:ماده 0660}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۴
ماده ۱۳۲ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه هویت متوفی معلوم نباشد به دستور بازپرس، علائم و مشخصات جسد به‌طور دقیق در صورتمجلس قید می‌گردد و اثر انگشتان دست متوفی در پرونده ثبت و برای تشخیص هویت وی به هر نحو که مقتضی بداند، اقدام میشود.
تبصره ۱ - در صورت ضرورت، بازپرس می‌تواند دستور انتشار تصویر متوفی را در پایگاه‌های اطلاع‌رسانی نیروی انتظامی یا پزشکی قانونی یا به هر نحو مناسب دیگر صادر کند.
تبصره ۲ - اجرای مقررات این ماده و ماده (۱۳۱) منوط به رعایت موازین شرعی است.
مواد مرتبط
- ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸
توضیح واژگان
تشخیص هویت از جمله عملیات پلیسی بسیار مهم و حساس است و می‌توان آن را تشخیص مجموعه علایمی دانست که موجب تمیز یک فرد از سایرین میشود.[۱]
پیشینه
ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی کیفری، سابقاً در این خصوص وضع شده بود، بر این اساس در گذشته مأموران تحقیق، گاه عکس اجساد را برای چاپ به روزنامه‌ها می فرستادند، در نتیجه این اقدام ممکن بود موجب آزار روحی خوانندگان شود.[۲]
نکات تفسیری دکترین ماده 132 قانون آیین دادرسی کیفری
در صورت مشخص نبودن هویت متوفی، باید مشخصات جسد در صورتمجلس به دقت قید شود.[۳]مواردی که می‌تواند به تشخیص هویت کمک کند، تعیین سن، قد، وزن، جنس، انگشت نگاری، برداشتن نقش کف دست و پا، رنگ موی سر (مجعد یا صاف بودن[۴])، وضع دندان‌ها، خالکوبی‌های بدن، وضع گوش‌ها و لاله گوش‌ها، زخم‌های بدن متوفی، اقلامی نظیر حلقه، ساعت، لباس و … هستند.[۵]همچنین مواردی نظیر سرخی، کبودی، خونمردگی، آثار جراحات سابق و خراش‌های التیام یافته نیز باید در صورتجلسه به دقت بیان شوند.[۶]انگشت نگاری از متوفی باید به سرعت و پیش از گذشتن مدت زیاد از فوت صورت گیرد تا عضلات انگشت منقبض و سفت و پوست نیز نرم و خیس نشده باشد.[۷]
نکات توضیحی ماده 132 قانون آیین دادرسی کیفری
انگشت نگاری از جمله طرقی است که موجب شتاب گرفتن شناسایی هویت میشود.[۸]
سوابق و مستندات فقهی
سوابق و مستندات فقهی
برخی از فقها تشخیص هویت متوفی را فی نفسه واجب ندانسته‌اند و گروهی دیگر نیز با توجه به لزوم اذن ولی برای دفن و تجهیز میت، شناسایی ولی را در صورت امکان لازم دانسته‌اند.[۹]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 132 قانون آیین دادرسی کیفری
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- علامت‌ها و مشخصات جسد باید به صورت دقیق در صورتجلسه قید شوند.
- اثر انگشتان متوفی باید در پرونده ثبت شود.
- بازپرس مسئول تشخیص هویت متوفی است و می‌تواند اقدامات مختلفی انجام دهد.
- انتشار تصویر متوفی توسط بازپرس در صورت ضرورت انجام میشود.
- انتشار تصویر می‌تواند از طریق پایگاه‌های اطلاع‌رسانی نیروی انتظامی یا پزشکی قانونی باشد.
- رعایت موازین شرعی در اجرای این ماده الزامی است.
- مقررات ماده ۱۳۲ همراه با ماده ۱۳۱ باید با رعایت موازین شرعی اجرا شوند.
پایان نامه و رساله های مرتبط
مقالات مرتبط
- رسیدگی به اتهام از طریق ویدئوکنفرانس
- مرحله تصمیم گیری برای کفایت ادله اثباتی در الگوهای تحقیقات مقدماتی ایران و آمریکا
- نقد و بررسی دستور نگهداری متهمتحتنظر در مقررات دادرسی ایران
- دادرسی ترافعی در پرتو بزه دیده شناسی اولیه در حقوق ایران و اسناد بین المللی
منابع
- ↑ عباس ایمانی. فرهنگ اصطلاحات حقوق کیفری. چاپ 2. نامه هستی، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1308820
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 483380
- ↑ محمود آخوندی اصل. آیین دادرسی کیفری (جلد دوم) (سازمان و صلاحیت مراجع کیفری). چاپ 12. سازمان چاپ و انتشارات، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2760240
- ↑ نوراله عزیزمحمدی. تحقیقات قضایی در قتل. چاپ 1. بهنامی، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3466700
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 483384
- ↑ نوراله عزیزمحمدی. تحقیقات قضایی در قتل. چاپ 1. بهنامی، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3466664
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 483392
- ↑ نشریه دادرسی ، شماره 49، فروردین و اردیبهشت 1383. سازمان قضایی نیروهای مسلح، 1383. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1925760
- ↑ مجموعه نظریات مشورتی فقهی در امور کیفری (جلد پنجم) (دیات). چاپ 2. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1312912
رویه های قضایی