ماده ۲۸۲ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲: خط ۲:
* {{زیتونی|[[ماده ۲۸۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۸۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}  
* {{زیتونی|[[ماده ۲۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}  
== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۲۸۱ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۲۸۱ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۲۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۲۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری]]
 
== نکات تفسیری دکترین ماده 282 قانون آیین دادرسی کیفری ==
== نکات تفسیری دکترین ==
بحث عدم جواز عدول از کیفرخواست توسط دادستان، همان مفهوم [[اعتبار امر مختوم]] در دادگاه را دارد که در این ماده برای اقدامات نهایی دادستان پیش‌بینی شده‌است، اما این امر مانع از رعایت مفاد ماده [[ماده ۲۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری|۲۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری]] نمی‌شود چرا که در این ماده پس از صدور کیفرخواست و پیش از ارسال آن به دادگاه در صورت وجود شرایطی امکان عدول از کیفرخواست وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278152|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref>
بحث عدم جواز عدول از کیفرخواست توسط دادستان، همان مفهوم [[اعتبار امر مختوم]] در دادگاه را دارد که در این ماده برای اقدامات نهایی دادستان پیش‌بینی شده‌است، اما این امر مانع از رعایت مفاد ماده [[ماده ۲۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری|۲۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری]] نمی‌شود چرا که در این ماده پس از صدور کیفرخواست و پیش از ارسال آن به دادگاه در صورت وجود شرایطی امکان عدول از کیفرخواست وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278152|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref>
 
=== نکات توضیحی ماده 282 قانون آیین دادرسی کیفری ===
=== نکات توضیحی ===
بر اساس این ماده اگرچه صدور کیفرخواست را باید از وظایف انحصاری دادستان تلقی کرد، اما با صادر شدن آن، دادستان حق عدول از آن را ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (بر اساس قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392) (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4867908|صفحه=|نام۱=ایمان|نام خانوادگی۱=یوسفی|چاپ=1}}</ref>
بر اساس این ماده اگرچه صدور کیفرخواست را باید از وظایف انحصاری دادستان تلقی کرد، اما با صادر شدن آن، دادستان حق عدول از آن را ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (بر اساس قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392) (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4867908|صفحه=|نام۱=ایمان|نام خانوادگی۱=یوسفی|چاپ=1}}</ref>
 
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 282 قانون آیین دادرسی کیفری ==
 
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ==
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
# دادستان پس از ارسال پرونده به دادگاه نمی‌تواند از اصل اتهام یا ادله آن عدول کند.
# دادستان پس از ارسال پرونده به دادگاه نمی‌تواند از اصل اتهام یا ادله آن عدول کند.
خط ۲۰: خط ۱۵:
# دادستان می‌تواند دلایل جدید له یا علیه متهم را به دادگاه اعلام کند.
# دادستان می‌تواند دلایل جدید له یا علیه متهم را به دادگاه اعلام کند.
# دلایل اعلام شده می‌توانند کشف یا حادث شده باشند.
# دلایل اعلام شده می‌توانند کشف یا حادث شده باشند.
== رویه های قضایی ==
== رویه های قضایی ==
* [[نظریه شماره 7/98/1540 مورخ 1398/11/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]
* [[نظریه شماره 7/98/1540 مورخ 1398/11/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]
خط ۲۸: خط ۲۲:
* [[نظریه شماره 7/1400/856 مورخ 1400/12/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره لزوم تبعیت از نظر دادگاه در اختلاف میان بازپرس و دادستان]]
* [[نظریه شماره 7/1400/856 مورخ 1400/12/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره لزوم تبعیت از نظر دادگاه در اختلاف میان بازپرس و دادستان]]
* [[نظریه شماره 7/99/1017 مورخ 1399/08/10 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره صدور قرارمنع تعقیب از دادسرا درفرض اعاده پرونده از دادگاه پس از صدور کیفرخواست]]
* [[نظریه شماره 7/99/1017 مورخ 1399/08/10 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره صدور قرارمنع تعقیب از دادسرا درفرض اعاده پرونده از دادگاه پس از صدور کیفرخواست]]
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
خط ۳۷: خط ۳۰:
[[رده:کیفرخواست]]
[[رده:کیفرخواست]]
[[رده:عدول از کیفرخواست]]
[[رده:عدول از کیفرخواست]]
{{DEFAULTSORT:ماده 1410}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۰

ماده ۲۸۲ قانون آیین دادرسی کیفری: دادستان نمی‌تواند پس از ارسال پرونده به دادگاه از اصل اتهام یا ادله آن عدول و بر این اساس کیفرخواست را مسترد یا اصلاح کند و فقط می‌تواند دلایل جدید له یا علیه متهم را که کشف یا حادث می‌شود به دادگاه اعلام کند.

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین ماده 282 قانون آیین دادرسی کیفری

بحث عدم جواز عدول از کیفرخواست توسط دادستان، همان مفهوم اعتبار امر مختوم در دادگاه را دارد که در این ماده برای اقدامات نهایی دادستان پیش‌بینی شده‌است، اما این امر مانع از رعایت مفاد ماده ۲۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری نمی‌شود چرا که در این ماده پس از صدور کیفرخواست و پیش از ارسال آن به دادگاه در صورت وجود شرایطی امکان عدول از کیفرخواست وجود دارد.[۱]

نکات توضیحی ماده 282 قانون آیین دادرسی کیفری

بر اساس این ماده اگرچه صدور کیفرخواست را باید از وظایف انحصاری دادستان تلقی کرد، اما با صادر شدن آن، دادستان حق عدول از آن را ندارد.[۲]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 282 قانون آیین دادرسی کیفری

  1. دادستان پس از ارسال پرونده به دادگاه نمی‌تواند از اصل اتهام یا ادله آن عدول کند.
  2. امکان استرداد یا اصلاح کیفرخواست پس از ارسال به دادگاه وجود ندارد.
  3. دادستان می‌تواند دلایل جدید له یا علیه متهم را به دادگاه اعلام کند.
  4. دلایل اعلام شده می‌توانند کشف یا حادث شده باشند.

رویه های قضایی

منابع

  1. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278152
  2. ایمان یوسفی. آیین دادرسی کیفری (بر اساس قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392) (جلد اول). چاپ 1. میزان، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4867908
  3. پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتباط با آیین دادرسی کیفری- جلد اول. چاپ 2. مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه، 1396.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278148