ماده ۳۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اضافه کردن نظریه مشورتی)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
* [[نظریه شماره 7/99/957 مورخ 1399/07/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نقض رای غیابی برائت متهم در فرض حدی بودن مجازات قانونی وی]]
* [[نظریه شماره 7/99/957 مورخ 1399/07/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نقض رای غیابی برائت متهم در فرض حدی بودن مجازات قانونی وی]]
* [[نظریه شماره 7/98/1982 مورخ 1399/01/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره رسیدگی غیابی در جرایم ماده ۳۰۲ قانون آ.د.ک در فرض وجود وکیل تعیینی یا تسخیری]]
* [[نظریه شماره 7/98/1982 مورخ 1399/01/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره رسیدگی غیابی در جرایم ماده ۳۰۲ قانون آ.د.ک در فرض وجود وکیل تعیینی یا تسخیری]]
* نظریه شماره 1268/96/7 مورخ 1396/06/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۵

ماده ۳۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری: در صورتی که متهم دارای وکیل باشد، جز در جرائم موضوع بندهای (الف)، (ب)، (پ) و (ت) ماده (۳۰۲) این قانون و نیز در مواردی که دادگاه حضور متهم را لازم تشخیص دهد، عدم حضور متهم در جلسه دادگاه مانع از رسیدگی نیست.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در جرائم موضوع بندهای (الف)، (ب)، (پ) و (ت) ماده (۳۰۲) این قانون و نیز در مواردی که دادگاه حضور متهم را لازم تشخیص دهد، عدم حضور متهم در جلسه رسیدگی را باید مانعی برای رسیدگی دانست.[۱]

نکات توضیحی

متهم می تواند با واگذاری حق بیان تفصیلی خود به  یک وکیل یا کارشناس حرفه ای، به نحو بهتری از حقوق خود دفاع کند.[۲]

رویه‌های قضایی

منابع

  1. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4700112
  2. فصلنامه حق دفتر دوم خرداد و شهریور 1364. شرکت سهامی روزنامه رسمی ایران، 1364.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1372344