ماده ۳۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اضافه کردن نظریه مشورتی)
(اضافه کردن مواد مرتبط)
 
خط ۲: خط ۲:
* {{زیتونی|[[ماده ۳۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۳۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۳۷۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۳۷۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 399 قانون آیین دادرسی کیفری]]


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۱۲

ماده ۳۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری: قبل از ختم دادرسی، چنانچه شاکی یا مدعی خصوصی راجع به موضوع شکایت، مطلب جدیدی داشته باشد، استماع می‌شود و دادستان یا نماینده وی نیز می‌تواند عقیده خود را اظهار کند. دادگاه مکلف است پیش از اعلام ختم دادرسی، به متهم یا وکیل او اجازه دهد که آخرین دفاع خود را بیان کند. هرگاه متهم یا وکیل وی در آخرین دفاع مطلبی اظهار کند که در کشف حقیقت مؤثر باشد، دادگاه مکلف به رسیدگی است.

مواد مرتبط

نکات توضیحی تفسیری دکترین

بر اساس این ماده لازم است متهم فرصت و امکانات کافی در راستای دفاع از دلایل اقامه شده علیه خود را داشته باشد، از همین رو پس از پایان تحقیقات نیز قاضی مکلف است که به متهم اجازه ابراز دفاعیات خود را به عنوان آخرین دفاع بدهد.[۱]

رویه‌های قضایی

به موجب رای صادره از یکی از شعب دادگاه انتظامی قضات، صدور حکم بدون اخذ آخرین دفاع و با امکان احضار متهم توسط کفیل یا امکان جلب وی، تخلف است.[۲]

مقالات مرتبط

منابع

  1. عباس زراعت و حمیدرضا حاجی زاده. ادله اثبات دعوا. چاپ 2. قانون مدار، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1227932
  2. ماهنامه قضاوت، شماره 63، فروردین و اردیبهشت 1389. دادگستری استان تهران، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2048576