ماده ۳۲۱ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:دادگاه‌های کیفری، رسیدگی و صدور رای]] | |||
[[رده:رسیدگی به ادله اثبات]] | |||
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۳۶
ماده ۳۲۱ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه به علت بيماري كه براي مدت طولاني يا نامعلوم ، غيرقابل رفع است ، حضور شاهد و يا مطلع در جلسه دادگاه مقدور نباشد ، رئيس دادگاه يا يكي ديگر از قضات عضو شعبه ، با حضور نزد شاهد و يا مطلع ، اظهارات وي را استماع مي كند .
مواد مرتبط
ماده ۱۸۶ قانون مجازات اسلامی[۱]
ماده ۱۸۸ قانون مجازات اسلامی[۲]
منابع
- ↑ نصرت حسن زاده. محشای قانون آیین دادرسی کیفری کاربردی مصوب 1392. چاپ 1. جنگل، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278468
- ↑ نصرت حسن زاده. محشای قانون آیین دادرسی کیفری کاربردی مصوب 1392. چاپ 1. جنگل، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278472