ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (added Category:دادگاه کیفری یک using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری''': [[دادگاه کیفری یک]]، ضبط صوتی و در صورت تشخیص دادگاه، ضبط تصویری نیز می‌شود . انتشار آنها ممنوع و استفاده از آنها نیز منوط به اجازه دادگاه است. | '''ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری''': [[دادگاه کیفری یک]]، ضبط صوتی و در صورت تشخیص دادگاه، ضبط تصویری نیز می‌شود. انتشار آنها ممنوع و استفاده از آنها نیز منوط به اجازه دادگاه است. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۰۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۴۰۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
ضبط صوتی یا تصویری جلسات دادگاه، مختص دادگاه کیفری یک نیست .[[ماده ۳۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری]] موید این نکته است و از اطلاق این ماده چنین برداشت می‌شود که در سایر دادگاه‌ها نیز چنین امکانی وجود خواهد | ضبط صوتی یا تصویری جلسات دادگاه، مختص دادگاه کیفری یک نیست. [[ماده ۳۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری]] موید این نکته است و از [[اطلاق]] این ماده چنین برداشت می‌شود که در سایر دادگاه‌ها نیز چنین امکانی وجود خواهد داشت،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278520|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref>در واقع گفتنی است ضبط صوتی یا تصویری در [[دادگاه كيفری دو|دادگاه کیفری دو]] و [[دادگاه انقلاب]] در موارد وحدت قاضی، اختیاری و منوط به تشخیص دادگاه است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278536|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>ضمناً این امکان در جهات مختلف مانند مرحله [[تجدیدنظر خواهی]] از رأی، آموزش به قضات و… نیز می‌تواند مورد بهره‌برداری قرار گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278524|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۴۰
ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه کیفری یک، ضبط صوتی و در صورت تشخیص دادگاه، ضبط تصویری نیز می‌شود. انتشار آنها ممنوع و استفاده از آنها نیز منوط به اجازه دادگاه است.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
ضبط صوتی یا تصویری جلسات دادگاه، مختص دادگاه کیفری یک نیست. ماده ۳۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری موید این نکته است و از اطلاق این ماده چنین برداشت می‌شود که در سایر دادگاه‌ها نیز چنین امکانی وجود خواهد داشت،[۱]در واقع گفتنی است ضبط صوتی یا تصویری در دادگاه کیفری دو و دادگاه انقلاب در موارد وحدت قاضی، اختیاری و منوط به تشخیص دادگاه است،[۲]ضمناً این امکان در جهات مختلف مانند مرحله تجدیدنظر خواهی از رأی، آموزش به قضات و… نیز می‌تواند مورد بهره‌برداری قرار گیرد.[۳]
منابع
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278520
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278536
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278524