ماده ۴۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (added Category:دادگاه تجدیدنظر using HotCat) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[رده:اعتراض به آراء]] | [[رده:اعتراض به آراء]] | ||
[[رده:کیفیت رسیدگی دادگاه تجدید نظر استان]] | [[رده:کیفیت رسیدگی دادگاه تجدید نظر استان]] | ||
[[رده:دادگاه تجدیدنظر]] | |||
نسخهٔ ۲ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۲۷
ماده ۴۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه از رأی صادره درخواست تجدیدنظر شود و از متهم تأمین اخذ نشده باشد یا قرار تأمین با جرم و ضرر و زیان مدعی خصوصی متناسب نباشد، دادگاه تجدیدنظر استان در صورت اقتضاء رأساً یا به درخواست دادستان، شاکی یا مدعی خصوصی یا متهم، تأمین متناسب اخذ می‌کند و این تصمیم قطعی است.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
عده ای معتقدند ماده فوق در خصوص اخذ تأمین متناسب توسط مرجع تجدیدنظر، موکول به محکومیت متهم در مرحله بدوی است و نمی‌توان از متهمی که در مرحله پیشین، برائت حاصل نموده یا قرار منع یا موقوفی تعقیب در خصوص او صادر شده‌است، مجدداً تأمین اخذ کرد.[۱]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4714640