ماده ۳۶۲ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:ادله اثبات در امور کیفری using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
لزوم اهمیت دو چندان رسیدگی دقیق به دلایل اثبات دعوی در امور کیفری، به دلیل پیش‌گیری از مجازات فرد بی گناه و نیز لزوم مجازات فرد گناه کار است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=تدریس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1629068|صفحه=|نام۱=عبدالرسول|نام خانوادگی۱=دیانی|چاپ=1}}</ref> از همین رو و با توجه به عدم تحدید مستندات در امور کیفری لازم است قاضی تمام دلایل و [[قرینه|قرائنی]] را که برای کشف حقیقت وجود دارد، مورد بررسی قرار دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=تدریس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1638748|صفحه=|نام۱=عبدالرسول|نام خانوادگی۱=دیانی|چاپ=1}}</ref> از این اصل تحت عنوان «[[اصل آزادی تحصیل دلیل]]» یاد شده‌است، به موجب این اصل، قاضی در حدود قانون، مختار است هر کاری را که برای کشف حقیقت لازم می‌داند انجام دهد؛ لذا نباید خود را محدود به بررسی دلایل مورد استناد طرفین کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4706448|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | لزوم اهمیت دو چندان رسیدگی دقیق به دلایل اثبات دعوی در امور کیفری، به دلیل پیش‌گیری از مجازات فرد بی گناه و نیز لزوم مجازات فرد گناه کار است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=تدریس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1629068|صفحه=|نام۱=عبدالرسول|نام خانوادگی۱=دیانی|چاپ=1}}</ref> از همین رو و با توجه به عدم تحدید مستندات در امور کیفری لازم است قاضی تمام دلایل و [[قرینه|قرائنی]] را که برای کشف حقیقت وجود دارد، مورد بررسی قرار دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=تدریس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1638748|صفحه=|نام۱=عبدالرسول|نام خانوادگی۱=دیانی|چاپ=1}}</ref> از این اصل تحت عنوان «[[اصل آزادی تحصیل دلیل]]» یاد شده‌است، به موجب این اصل، قاضی در حدود قانون، مختار است هر کاری را که برای کشف حقیقت لازم می‌داند انجام دهد؛ لذا نباید خود را محدود به بررسی دلایل مورد استناد طرفین کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4706448|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی == | |||
لزوم اهمیت دو چندان رسیدگی دقیق به دلایل اثبات دعوی در امور کیفری، پیش گیری از مجازات فرد بی گناه و نیز لزوم مجازات فرد گناه کار است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=تدریس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1629068|صفحه=|نام۱=عبدالرسول|نام خانوادگی۱=دیانی|چاپ=1}}</ref> در واقع مسیر تحقیقات در دادگاه را باید مسیر کشف حقیقت تلقی کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=حقوقدان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1757676|صفحه=|نام۱=احمدعلی|نام خانوادگی۱=حمیتی واقف|چاپ=1}}</ref> این امر از جمله تفاوت های میان امور کیفری و امور مدنی نیز می باشد. چرا که در امور کیفری قاضی باید به حقیقت دست یافته و بر مبنای آن اقدام به صدور حکم کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نشریه دادرسی شماره 51 مرداد و شهریور 1384|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=سازمان قضایی نیروهای مسلح|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1927204|صفحه=|نام۱=سازمان قضایی نیروهای مسلح|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> از همین روی و با توجه به عدم تحدید مستندات در امور کیفری لازم است قاضی تمام دلایل و قرائنی را که برای کشف حقیقت وجود دارد، مورد بررسی قرار دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=تدریس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1638748|صفحه=|نام۱=عبدالرسول|نام خانوادگی۱=دیانی|چاپ=1}}</ref>ضمنا طی تحقیقات کیفری ممکن است سایر ادله اثبات دعوی معتبر یا حتی بی اعتبار شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=حقوقدان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1757680|صفحه=|نام۱=احمدعلی|نام خانوادگی۱=حمیتی واقف|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۳۰
ماده ۳۶۲ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه علاوه بر رسیدگی به ادله مندرج در کیفرخواست یا ادله مورد استناد طرفین، هر گونه تحقیق یا اقدامی که برای کشف حقیقت لازم است را با قید جهت ضرورت آن انجام می‌دهد.
فلسفه و مبانی نظری ماده
مسیر تحقیقات در دادگاه را باید مسیر کشف حقیقت تلقی کرد.[۱]این امر از جمله تفاوت‌های میان امور کیفری و امور مدنی نیز می‌باشد، چرا که در امور کیفری قاضی باید به حقیقت دست یافته و بر مبنای آن اقدام به صدور حکم کند،[۲]طی تحقیقات کیفری ممکن است سایر ادله اثبات دعوی معتبر یا حتی بی‌اعتبار شوند.[۳]
لزوم اهمیت دو چندان رسیدگی دقیق به دلایل اثبات دعوی در امور کیفری، به دلیل پیش‌گیری از مجازات فرد بی گناه و نیز لزوم مجازات فرد گناه کار است.[۴] از همین رو و با توجه به عدم تحدید مستندات در امور کیفری لازم است قاضی تمام دلایل و قرائنی را که برای کشف حقیقت وجود دارد، مورد بررسی قرار دهد.[۵] از این اصل تحت عنوان «اصل آزادی تحصیل دلیل» یاد شده‌است، به موجب این اصل، قاضی در حدود قانون، مختار است هر کاری را که برای کشف حقیقت لازم می‌داند انجام دهد؛ لذا نباید خود را محدود به بررسی دلایل مورد استناد طرفین کند.[۶]
نکات توضیحی
لزوم اهمیت دو چندان رسیدگی دقیق به دلایل اثبات دعوی در امور کیفری، پیش گیری از مجازات فرد بی گناه و نیز لزوم مجازات فرد گناه کار است.[۷] در واقع مسیر تحقیقات در دادگاه را باید مسیر کشف حقیقت تلقی کرد.[۸] این امر از جمله تفاوت های میان امور کیفری و امور مدنی نیز می باشد. چرا که در امور کیفری قاضی باید به حقیقت دست یافته و بر مبنای آن اقدام به صدور حکم کند.[۹] از همین روی و با توجه به عدم تحدید مستندات در امور کیفری لازم است قاضی تمام دلایل و قرائنی را که برای کشف حقیقت وجود دارد، مورد بررسی قرار دهد.[۱۰]ضمنا طی تحقیقات کیفری ممکن است سایر ادله اثبات دعوی معتبر یا حتی بی اعتبار شوند.[۱۱]
منابع
- ↑ احمدعلی حمیتی واقف. ادله اثبات دعوی. چاپ 1. حقوقدان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1757676
- ↑ نشریه دادرسی شماره 51 مرداد و شهریور 1384. سازمان قضایی نیروهای مسلح، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1927204
- ↑ احمدعلی حمیتی واقف. ادله اثبات دعوی. چاپ 1. حقوقدان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1757680
- ↑ عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1629068
- ↑ عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1638748
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4706448
- ↑ عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1629068
- ↑ احمدعلی حمیتی واقف. ادله اثبات دعوی. چاپ 1. حقوقدان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1757676
- ↑ نشریه دادرسی شماره 51 مرداد و شهریور 1384. سازمان قضایی نیروهای مسلح، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1927204
- ↑ عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1638748
- ↑ احمدعلی حمیتی واقف. ادله اثبات دعوی. چاپ 1. حقوقدان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1757680