ماده ۳۷۵ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
در فرضی که رأی دادگاه قابل واخواهی، تجدید نظر یا فرجام بوده و دادگاه خلاف آن را اعلام کرده باشد و از رأی نیز واخواهی شود، دادگاه صادر کننده رأی در این خصوص اتخاذ تصمیم می‌کند. در فرض | در فرضی که رأی دادگاه قابل واخواهی، تجدید نظر یا فرجام بوده و دادگاه خلاف آن را اعلام کرده باشد و از رأی نیز واخواهی شود، دادگاه صادر کننده رأی در این خصوص اتخاذ تصمیم می‌کند. در فرض تجدیدنظر یا فرجام خواهی از این رأی، دادگاه فوق‌الذکر باید پرونده را برای اتخاذ تصمیم نزد مرجع صالح بفرستد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4706840|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۳۱
ماده ۳۷۵ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه باید در رأی، حضوری یا غیابی بودن و قابلیت واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام و مهلت و مرجع آن را قید کند. اگر رأی قابل واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام باشد و دادگاه آن را غیرقابل واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام اعلام کند این امر، مانع واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام خواهی نیست.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در فرضی که رأی دادگاه قابل واخواهی، تجدید نظر یا فرجام بوده و دادگاه خلاف آن را اعلام کرده باشد و از رأی نیز واخواهی شود، دادگاه صادر کننده رأی در این خصوص اتخاذ تصمیم می‌کند. در فرض تجدیدنظر یا فرجام خواهی از این رأی، دادگاه فوق‌الذکر باید پرونده را برای اتخاذ تصمیم نزد مرجع صالح بفرستد.[۱]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4706840