ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری: پس از رعایت ترتیب مقرر در ماده (۳۵۹) این قانون، هرگاه دادستان بار دیگر اجازه صحبت بخواهد، به متهم، شاکی، مدعی خصوصی یا وکلای آنان نیز اجازه صحبت داده می‌شود. پیش از اعلام ختم رسیدگی، رئیس دادگاه یک بار دیگر به متهم یا وکیل او اجازه صحبت می‌دهد، آخرین دفاع را از متهم یا وکیل وی اخذ و سپس رسیدگی را ختم می‌کند. هرگاه متهم یا وکیل وی در آخرین دفاع، مطلبی اظهار کند که در کشف حقیقت مؤثر باشد، دادگاه مکلف به رسیدگی است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

در رابطه با متضرر از جرم میان اقامه دعوی کیفری و خصوصی تفاوت وجود دارد، تا زمانی که متضرر از جرم، درخواست ضرر و زیان ناشی از جرم را نکرده‌ است، شاکی خصوصی محسوب می‌شود و از زمانی که دادخواست ضرر و زیان به تبع شکایت کیفری بدهد، مدعی خصوصی محسوب می‌شود،در واقع میان شاکی خصوصی و متضرر از جرم از یک سو و بین شاکی خصوصی و مدعی خصوصی از طرف دیگر، رابطه عموم و خصوص مطلق وجود دارد، در نتیجه هر شاکی خصوصی متضرر از جرم است اما هر متضرر از جرم، شاکی خصوصی نیست.

پیشینه

سابقاً بند «ک» ماده ۳ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب در این خصوص وضع شده بود.

مواد مرتبط

• ماده 371 قانون آیین دادرسی کیفری

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ماده فوق در خصوص اهمیت و الزام‌آور بودن اخذ آخرین دفاع از متهم وضع شده‌است.استانداردهای بین‌المللی نیز هم راستا با لزوم حمایت از متهم و اخذ آخرین دفاع، در هر شرایط زمانی و مکانی هستند.اصل را باید بر برائت دانست؛ لذا لازم است خود متهم آخرین فردی باشد که در خصوص اتهامش مطلبی را بیان می‌کند، این مطلب را باید دفاع متهم از خویشتن تلقی کرد.

مقالات مرتبط

• اخذآخرین دفاع از متهم در حقوق ایران