ماده ۲۱۶ قانون آیین دادرسی کیفری
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۲۱۶ قانون آیین دادرسی کیفری: در صورتی که شاهد یا مطلع به عللی از قبیل بیماری یا کهولت سن نتواند حاضر شود یا تعداد شهود یا مطلعان، زیاد و در یک یا چند محل باشند و همچنین هرگاه اهمیت و فوریت امر اقتضاء کند، بازپرس در محل حضور می‌یابد و مبادرت به تحقیق می‌کند.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
«مطلع» را باید فردی دانست که از طریق مشاهده یا سایر حواس خود، جرم را ندیده یا ادراک نکرده‌است، اما در خصوص وقوع آن اطلاعاتی دارد.[۱]
همچنین «شاهد»، شخصی است که دادگاه، علم به شاهد گرفتن او در هنگام وقوع جرم دارد یا اینکه احقاق حق یا تحقیق متوقف به شهادت اوست و حتی می‌توانند به نظریه کارشناسان اعتراض کنند.[۲]
پیشینه
سابقاً ماده ۱۶۱ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) در این خصوص وضع شده بود.[۳]
نکات تفسیری دکترین ماده 216 قانون آیین دادرسی کیفری
به عقیده گروهی، مصادیق مراجعه بازپرس به محل با هدف تحقیق در این ماده، تمثیلی هستند نه حصری.[۴]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 216 قانون آیین دادرسی کیفری
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- شاهد یا مطلع ممکن است به دلیل بیماری یا کهولت سن قادر به حضور نباشد.
- امکان حضور بازپرس در محل در صورت عدم توانایی شاهد یا مطلع فراهم است.
- تعداد زیاد شهود یا مطلعان می‌تواند دلیلی برای حضور بازپرس در محل باشد.
- در مواقعی که اهمیت و فوریت موضوع ایجاب می‌کند، بازپرس باید در محل تحقیقات انجام دهد.
- حضور بازپرس در محل برای انجام تحقیقات در شرایط خاص قانونی پیش‌بینی شده است.
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692504
- ↑ عباس زراعت و حمیدرضا حاجی زاده. ادله اثبات دعوا. چاپ 2. قانون مدار، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1226496
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277544
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277548