ماده ۳۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۹ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه دادگاه در جلسه مقدماتی، پرونده را کامل و قابل طرح برای دادرسی تشخیص دهد، بلافاصله دستور تعیین وقت رسیدگی و احضار تمام اشخاصی را که حضورشان ضروری است، صادر می‌کند.

تبصره - چنانچه در جرائم موضوع بندهای (الف)، (ب)، (پ) و (ت) ماده (۳۰۲) این قانون، دادگاه جلب بدون احضار متهم را برای محاکمه لازم بداند، دستور جلب وی را برای روز محاکمه صادر می‌کند.

مواد مرتبط

انتقادات

عده ای به امکان جلب بدون احضار متهم انتقاد کرده و معتقدند جلب متهم مشکلات عملی پیچیده‌ای را در فضایی که کمبود نیروهای واحدهای انتظامی به چشم می‌خورد، به بار خواهد آورد.[۱]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 391 قانون آیین دادرسی کیفری

  1. دادگاه باید در جلسه مقدماتی به کامل بودن پرونده و قابلیت طرح آن برای دادرسی رسیدگی کند.
  2. در صورت تشخیص کامل و قابل طرح بودن پرونده، دادگاه باید به سرعت دستور تعیین وقت رسیدگی را صادر کند.
  3. احضار تمامی افرادی که حضورشان در جلسه دادرسی ضروری است، باید توسط دادگاه انجام شود.
  4. در جرائم مهم موضوع بندهای (الف)، (ب)، (پ) و (ت) ماده ۳۰۲، دادگاه می‌تواند دستور جلب متهم را بدون احضار قبلی صادر کند.
  5. در مواردی که جلب متهم برای محاکمه لازم باشد، دادگاه دستور جلب را برای روز محاکمه صادر می‌کند.

منابع

  1. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4707308