ماده ۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری: شخص تحت نظر می‌تواند به وسیله تلفن یا هر وسیله ممکن، افراد خانواده یا آشنایان خود را از تحت نظر بودن آگاه کند و ضابطان نیز مکلفند مساعدت لازم را در این خصوص به عمل آورند، مگر آنکه بنا بر ضرورت تشخیص دهند که شخص تحت نظر نباید از چنین حقی استفاده کند. در این صورت باید مراتب را برای اخذ دستور مقتضی به اطلاع مقام قضائی برسانند.
مواد مرتبط
نکات تفسیری دکترین ماده 50 قانون آیین دادرسی کیفری
به منظور جلوگیری از فرار یا مخفی شدن شرکا و معاونان احتمالی متهم، تکلیف ضابطان به اطلاع به خانواده متهم دچار تخصیص شده‌است، تخصیصی که با عبارت قابل انعطاف «تشخیص ضرورت» توسط ضابطان، مشخص شده‌است.[۱]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 50 قانون آیین دادرسی کیفری
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- شخص تحت نظر حق دارد با خانواده یا آشنایان خود تماس بگیرد و آنها را از وضعیت خود مطلع کند.
- ضابطان مکلف به مساعدت در این ارتباط و فراهم کردن امکان تماس هستند.
- در شرایط ضروری، ضابطان می‌توانند مانع استفاده شخص تحت نظر از این حق شوند.
- در صورت جلوگیری از تماس، ضابطان باید موضوع را به مقام قضائی گزارش دهند و دستور مقتضی دریافت کنند.
مقالات مرتبط
نقض دادرسی عادلانه و ضمانت اجرا کیفری آن از منظر قانون ایین دادرسی کیفری 1392
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4658732