ماده ۶۷۶ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۶۷۶ قانون آیین دادرسی کیفری (الحاقی ۰۸/۰۷/۱۳۹۳): در شرایط زیر سامانه های رایانه ای یا مخابراتی توقیف می‌شوند:

الف ـ داده های ذخیره شده به سهولت در دسترس نباشد یا حجم زیادی داشته باشد.

ب ـ تفتیش و تجزیه و تحلیل داده ها بدون سامانه سخت افزاری امکان پذیر نباشد.

پ ـ متصرف قانونی سامانه رضایت داده باشد.

ت ـ تصویربرداری از داده ها به لحاظ فنی امکان پذیر نباشد.

ث ـ تفتیش در محل باعث آسیب داده‌ها شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

داده‌های مجرمانه که موضوع این ماده می‌باشد، معمولاً در فضای سایبری ذخیره می‌شوند نه فضای سامانه رایانه ای، چرا که ذخیره داده‌ها در فضای رایانه ای ممکن است برای مجرمین دردسر ساز باشد.

ماده فوق به شیوه ای حصری موارد امکان توقیف داده‌های ذخیره شده در سیستم‌های رایانه ای را مشخص کرده‌است، این موارد عبارتند از:

1. در دسترس نبودن داده‌های ذخیره شده به سهولت یا حجم بالای آن‌ها
2. امکان‌پذیر نبودن تفتیش و تجزیه داده‌ها بدون سامانه سخت‌ افزاری
3. رضایت متصرف قانونی
4. امکانپذیر نبودن تصویربرداری از داده‌ها به لحاظ فنی
5. ورود آسیب به داده‌ها در صورت تفتیش آن‌ها در محل

با توجه به این که توقیف داده‌ها و سامانه‌های رایانه ای و مخابراتی، شیوه ای شدید تر از تفتیش آن‌ها بوده و حتی ممکن است منجر به تعرض به حریم خصوصی افراد شود، از همین رو لازم است مواردی که توقیف داده‌ها را لازم می‌کند، به صورت حصری مشخص شوند.