ماده ۲۵۵ قانون آیین دادرسی کیفری
ماده ۲۵۵ قانون آیین دادرسی کیفری:اشخاصي كه در جريان تحقيقات مقدماتي و دادرسي به هر علت بازداشت مي شوند و از سوي مراجع قضائي ، حكم برائت يا قرار منع تعقيب در مورد آنان صادر شود ، مي توانند با رعايت ماده ( 14 ) اين قانون خسارت ايام بازداشت را از دولت مطالبه كنند .
نکات توضیحی تفسیری دکترین
این ماده در راستای تضمین حق جبران خسارت ناشی از سلب آزادی متهم و محکوم بی گناه است که در برخی از دیگر کشور ها نیز پذیرفته شده است [۱]. برای اعمال مفاد این ماده، لازم است مطالبه کننده خسارت بازداشت شده باشد. مقصود از بازداشت سلب آزادی متهم است.[۲] ماده فوق اعم از این است که در خصوص فرد متهم قرار منع تعقیب صادر شده باشد یا حکم برائت.[۳] اما در خصوص صدور قرار موقوفی تعقیب، عده ای به دلیل عدم ماهوی بودن این قرار، معتقد به عدم امکان جبران خسارت به طریق مذکور در ماده فوق می باشند.[۴] همچنین در صورت صدور حکم محکومیت متهم، امکان جبران خسارت وجود ندارد. چرا که هدف از این ماده، جبران خسارات وارده به افراد بی گناه است.[۵]
مواد مرتبط
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4763724
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4763732
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4763740
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4765108
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4763744