ماده ۱۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۱۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری: در صورتی که به جهتی از جهات قانونی، تعقیب متهم موقوف یا قرار منع تعقیب صادر یا پرونده به هر کیفیت مختومه شود، پس از قطعیت رأی و اجرای آن، از قرار تأمین خواسته رفع اثر می‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

پیشینه

ماده فوق را باید از ابداعات نوین قانونگذار در حوزه دادرسی کیفری دانست.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

برخی از حقوقدانان معتقدند که مقصود از عبارت بخش پایانی ماده فوق‌الذکر مبنی بر رفع اثر از قرار تأمین خواسته پس از قطعیت و اجرای رای، قطعیت و اجرای رای محکومیت به ضرر و زیان است؛ زیرا به‌ طور کلی صدور قرارهای منع یا موقوفی تعقیب را نباید مانعی برای صدور حکم محکومیت متهم به جبران خسارات مدعی خصوصی دانست.

همچنین گروهی اطلاق لفظ رأی به قرارهای منع تعقیب و موقوفی تعقیب در این ماده را نوعی مسامحه دانسته‌اند.

مواد مرتبط

ماده ۶۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری