ماده ۳۳۹ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۳۳۹ قانون آیین دادرسی کیفری: پس از ارجاع پرونده نمی‌توان آن را از شعبه مرجوعٌ الیه، اخذ و به شعبه دیگر مگر به تجویز قانون ارجاع داد.

تبصره ۱ - رعایت مفاد این ماده در مورد شعب بازپرسی، دادگاه تجدیدنظر استان و شعب دیوان عالی کشور نیز الزامی است.

تبصره ۲ - تخلف از مقررات این ماده، موجب محکومیت انتظامی تا درجه چهار است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۳۳۸ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۳۴۰ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۲۶۲ قانون آیین دادرسی کیفری

پیشینه

سابقاً ماده ۲۶۲ قانون آیین دادرسی کیفری در این خصوص وضع شده بود.

نکات تفسیری دکترین

بر اساس ماده فوق، عده ای چنین استدلال کرده‌اند که شرط جواز ارجاع پرونده‌ها فوریت است، اما این فوریت را باید منحصر به مواردی دانست که در قانون به آن‌ها تصریح شده‌است.

عده ای ممنوعیت مقرر در متن ماده فوق را در راستای تأمین استقلال قضات می‌دانند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. پس از ارجاع پرونده، امکان انتقال آن به شعبه دیگر وجود ندارد مگر به تجویز قانون.
2. این قانون برای شعب بازپرسی، دادگاه تجدیدنظر استان و شعب دیوان عالی کشور نیز قابل اجرا است.
3. تخلف از این ماده منجر به محکومیت انتظامی تا درجه چهار می‌شود.

رویه های قضایی

• نظریه شماره 7/96/860 مورخ 1396/04/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 7/1401/776 مورخ 1401/09/01 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 7/1401/345 مورخ 1401/06/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 240-95-7 مورخ 1395/02/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

به موجب نظریه مشورتی ۷/۱۰۳۳۸–۱۳۸۱/۱۲/۳ هیچ مستندی در راستای اخذ پرونده یا پرونده‌های بلاتصدی و ارجاع آن به شعب دیگر دادگاه وجود ندارد.

همچنین بر اساس نظریه ۷/۵۵۵۰–۱۳۸۴/۸/۸ بعد از ارجاع پرونده نمی‌توان آن را شعبه مرجوع الیه اخذ و به شعبه دیگر فرستاد مگر در مواردی که قانون تجویز نموده باشد؛ لذا در فرض استعلام اگر چه اقدام رئیس دادگستری در فرض فقدان جهت قانونی صحیح نیست، اما در صورت ارجاع پرونده به شعبه دیگر، این شعبه مکلف به رسیدگی بوده و حق استنکاف ندارد.