ماده ۸۷ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۸۷ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه مأموران پست بر مبنای قرائن و امارات، احتمال قوی دهند که بسته پستی حاوی مواد مخدر، سمی، میکروبی خطرناک یا مواد منفجره، اسلحه گرم، اقلام امنیتی مطابق فهرست اعلامی از سوی مراجع ذی صلاح به پست یا سایر آلات و ادوات جرم است، محموله پستی با تنظیم صورتمجلس توقیف می‌شود و موضوع فوری به اطلاع دادستان می‌رسد. دادستان پس از اخذ نظر مراجع ذی صلاح و بررسی، در صورت منتفی بودن احتمال، بلافاصله دستور استرداد یا ارسال بسته پستی را صادر می‌کند.

پیشینه

ماده ۱۰۴ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۷۸ در مورد مراسلات پستی مقرر می‌داشت: «در مواردی که ملاحظه، تفتیش و بازرسی مراسلات پستی، مخابراتی صوتی و تصویری مربوط به متهم برای کشف جرم لازم باشد قاضی به مراجع ذی‌ربط اطلاع می‌دهد که اشیاء فوق را توقیف نموده نزد او بفرستند، بعد از وصول آن را در حضور متهم ارائه کرده و مراتب را در صورت مجلس قید نموده و پس از امضاء متهم آن را در پرونده ضبط می‌نماید. استنکاف متهم از امضا در صورت مجلس قید می‌شود و چنانچه اشیاء مزبور حائز اهمیت نبوده و ضبط آن ضرورت نداشته باشد با اخذ رسید به صاحبش مسترد می‌شود.

تبصره - کنترل تلفن افراد جز در مواردی که به امنیت کشور مربوط است یا برای احقاق حقوق اشخاص به نظر قاضی ضروری تشخیص داده‌ شود، ممنوع است.»[۱]

مواد مرتبط

ماده ۱۸ قانون تشکیل شرکت پست

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 87 قانون آیین دادرسی کیفری

  1. مأموران پست می‌توانند بسته‌های پستی را در صورت احتمال قوی وجود مواد خطرناک یا غیرقانونی توقیف کنند.
  2. توقیف بسته پستی باید با تنظیم صورتمجلس انجام گیرد.
  3. پس از توقیف، موضوع باید به اطلاع دادستان رسانده شود.
  4. دادستان وظیفه دارد پس از کسب نظر از مراجع ذی‌صلاح و بررسی، در صورت عدم وجود خطر یا خلاف، دستور به استرداد یا ارسال بسته صادر کند.
  5. اقلامی مانند مواد مخدر، سمی، میکروبی خطرناک، مواد منفجره، اسلحه گرم و اقلام امنیتی می‌توانند مشمول این ماده قرار گیرند.
  6. فهرست اقلام امنیتی توسط مراجع ذی‌صلاح به پست اعلام می‌شود.

رویه های قضایی

منابع

  1. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277192