ماده 4 قانون کار: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Nima.najafi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
*{{زیتونی|[[ماده 3 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 3 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 5 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 5 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
{{مواد قانون کار}} | |||
== مواد مرتبط == | |||
== توضیح واژگان == | |||
[[کارگاه]]{{مواد قانون کار}} | |||
[[رده:تعاریف کلی و اصول]] | [[رده:تعاریف کلی و اصول]] |
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۳
ماده 4 قانون کار :کارگاه محلی است که کارگر به درخواست کارفرما یا نماینده او در آن جا کار میکند، از قبیل موسسات صنعتی، کشاورزی، معدنی،ساختمانی، ترابری مسافربری، خدماتی، تجاری، تولیدی، امکان عمومی و امثال آنها.
کلیه تاسیساتی که به اقتضای کار متعلق به کارگاهند، از قبیل نمازخانه، ناهارخوری، تعاونیها، شیرخوارگاه، مهدکودک، درمانگاه، حمام، آموزشگاه حرفهای، قرائتخانه، کلاسهای سوادآموزی و سایر مراکز آموزشی و اماکن مربوط به شورا و انجمن اسلامی و بسیج کارگران، ورزشگاه و وسایل ایاب و ذهاب و نظایر آنها جزء کارگاه میباشند.