ماده 176 قانون کار

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 176 قانون کار: متخلفان از هر یک از موارد مذکور در مواد ۵۲ - ۶۱ - ۷۵ - ۷۷ - ۷۹ - ۸۳ - ۸۴ و ۹۱ برای هر مورد تخلف حسب مورد علاوه بر‌ رفع تخلف یا تادیه حقوق کارگر یا هر دو در مهلتی که دادگاه با کسب نظر نماینده وزارت کار و امور اجتماعی تعیین خواهد کرد، به ازای هر کارگر به‌ ترتیب ذیل محکوم خواهند شد:

۱ - برای تا ۱۰ نفر، ۲۰۰ تا ۵۰۰ برابر حداقل مزد روزانه یک کارگر

۲ - برای تا ۱۰۰ نفر نسبت به مازاد ۱۰ نفر، ۲۰ تا ۵۰ برابر حداقل مزد روزانه یک کارگر

۳ - برای تا بالاتر از ۱۰۰ نفر نسبت به مازاد ۱۰۰ نفر، ۱۰ تا ۲۰ برابر حداقل مزد روزانه یک کارگر.

‌در صورت تکرار تخلف، متخلفان مذکور به حبس از ۹۱ روز تا ۱۸۰ روز محکوم خواهند شد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

کارگر: کارگر شخصی است که در مقابل اتیان عملی، حق‌الزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد.[۱]

دادگاه: دادگاه مرجعی است که به تجویز قانون برای رسیدگی به شکایات و دعاوی امور حسبی تشکیل می شود.[۲]

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

رفتار فیزیکی جرم ارجاع کارهای سخت و زیان اور به کارگر زن در قالب فعل مادی مثبت، رخ می دهد و به دو صورت پیش بینی شده است؛ یکی، ارجاع کار سخت و خطرناک و زیان اور به کارگر زن است و دیگری ارجاع حمل بار، بیشتر از حد مجاز می باشد.[۳] رضایت والدین برای به کار گماری کودک زیر 15 سال یا ارجاع اضافه کاری یا کارهای ممنوع، رافع مسئولیت کیفری نمی باشد زیرا این مقررات، جزو مقررات امره است.[۴]

تخلف از هر یک از ممنوعیت های مندرج در ماده 83 قانون کار (ارجاع کارهای سخت و زیان اور و خطرناک، حمل بار با دست بیش از حد مجاز، انجام کار در شب و ارجاع هر نوع کار اضافی) متخلف را ملزم به پرداخت جریمه و در صورت تکرار مستوجب مجازات زندان از 91 روز تا 180 روز می کند.[۵]

عنصر مادی این تخلفات ممکن است به صورت فعل یا ترک فعل باشد.[۶]

رویه‌های قضایی

نکات توضیحی

در حقوق کار ایران مطابق ماده 176 قانون کار، امکان بهره گیری از کار افراد کمتر از 15 سال، به صراحت مردود اعلام شده است. البته انعقاد عقد اجاره اشخاص با افرادی که به سن 15 سال نرسیده اند، تابع ضوابط حاکم بر حقوق مدنی خواهد بود و از این لحاظ، تصریح خاصی در قانون کار به عمل نیامده است. اما ایجاد رابطه حقوقی بر اساس قانون کار، دارای ممنوعیت قانونی و مستوجب مسئولیت حقوقی و کیفری خواهد بود.[۷]

به کار گماردن افراد کمتر از 15 سال ممنوع و متخلف با توجه به تعداد کارگران به جریمه ای معادل 200 تا 570 برابر حداقل مزد روزانه یک کارگر و در صورت تکرار به حبس از 91 تا 180 روز محکوم می گردد.[۸]

مقنن در بعضی موارد در قانون کار علیرغم وجود جرایم مشابه به قاعده جمع مجازات ها توجه داشته که این مورد با ماده 47 قانون مجازات اسلامی مغایر است، از جمله در ماده 176 قانون کار.[۹]

گاهی اشتباه در یکی از عناصر تشکیل دهنده جرم، منحصرا در کیفیات مخففه موثر واقع می شود. مثلا به موجب ماده 79 قانون کار مصوب ابان ماه 1369 «به کار گماردن افراد کمتر از 15 سال ممنوع است». متخلفان از این مقررات، برای بار اول علاوه بر رفع تخلف یا تادیه حقوق کارگر یا هر دو و در صورت تکرار به حبس از 91 روز تا 180 روز محکوم خواهند شد.[۱۰]

مقالات مرتبط

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 339380
  2. یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405480
  3. عباس زراعت. حقوق کیفری کار. چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4192928
  4. عباس زراعت. حقوق کیفری کار. چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4193220
  5. سیدعزت اله عراقی. حقوق کار (جلد دوم). چاپ 1. سمت، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3539632
  6. احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4583404
  7. فصلنامه پژوهشی علوم انسانی (الهیات و حقوق) شماره 2 زمستان 1380. دانشگاه علوم اسلامی رضوی، 1380.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 312024
  8. حسین کریمی. جرم ها و مجازات ها (عناوین و اعمالی که در قوانین ایران برای آنها مجازات تعیین شده است). چاپ 1. دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1378.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 870664
  9. گزیده ای از پایان نامه های علمی در زمینه حقوق کار و اداری (جلد اول). چاپ 1. جنگل، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1651128
  10. هوشنگ شامبیاتی. حقوق جزای عمومی (جلد دوم). چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1717680