ماده 170 قانون کار

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 170 قانون کار: دستورالعمل‌های مربوط به چگونگی تشکیل و نحوه اداره شورای عالی کار و وظائف دبیرخانه شورا و همچنین نحوه انتخاب اعضاء‌ اصلی و علی‌البدل کارگران و کارفرمایان در شورای عالی کار به موجب مقرراتی خواهد بود که حداکثر ظرف دو ماه از تاریخ تصویب این قانون توسط‌ وزیر کار و امور اجتماعی تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

کارگر: کارگر شخصی است که در مقابل اتیان عملی، حق‌الزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد.[۱] کارفرما: کارفرما شخصی حقیقی یا حقوقی (اعم از اشخاص حقوق عمومی مثل شهرداری یا اشخاص حقوق خصوصی) که به درخواست او و به حساب او کارگر در مقابل حق السعی کار میکند[۲]. همچنین کارفرما در قانون کار به این صورت تعریف شده است: « شخصی است حقیقی یا حقوقی که کارگر به درخواست و به حساب او در مقابل دریافت حق‌السعی کار می‌کند»[۳] وزیر: وزیر، مقامی دولتی است که در رأس یک وزارتخانه قرار دارد و اداره و هدایت وزارتخانه و همچنین سازمان دادن به مجموع ادارات متبوع وزارتخانه بر عهده اوست.[۴]

پیشینه

ماده 56 قانون کار 1337 بیان می‌داشت: «آیین‌نامه داخلی شورای عالی کار توسط وزیر کار پیشنهاد و پس از تصویب شورای عالی کار به موقع‌ اجراء گذارده خواهد شد.».

نکات توضیحی ماده 170 قانون کار

مطابق ماده 170 قانون کار، تهیه دستورالعمل های مربوط به تشکیل و نحوه اداره شورای عالی کار و وظایف دبیرخانه شورا و همچنین نحوه انتخاب اعضای اصلی و علی البدل کارگران و کارفرمایان در شورای عالی کار بعد از دو ماه از تاریخ تصویب قانون کار به عهده وزیر کار و امور اجتماعی است که باید به تصویب هیات وزیران برسد، با تصویب دستورالعمل ها توسط هیات وزیران قابل اجرا در کلیه کارگاه ها و در شورای عالی کار خواهد بود.[۵]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 170 قانون کار

  1. تشکیل و اداره شورای عالی کار نیازمند دستورالعمل‌های مشخصی است.
  2. وظائف دبیرخانه شورا باید در دستورالعمل‌ها تعیین شود.
  3. انتخاب اعضاء اصلی و علی‌البدل کارگران و کارفرمایان دارای مقررات خاصی است.
  4. وزیر کار و امور اجتماعی مسئول تهیه این مقررات است.
  5. مقررات باید ظرف دو ماه از تاریخ تصویب قانون تدوین شوند.
  6. تصویب نهایی دستورالعمل‌ها باید توسط هیات وزیران انجام شود.

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 339380
  2. سیدجلال الدین مدنی. حقوق کار جمهوری اسلامی ایران با انضمام قانون کار، قانون تأمین اجتماعی و قانون بیمه بیکاری). چاپ 1. پایدار، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3287112
  3. ماده 3 قانون کار
  4. محمدجواد رضایی زاده. حقوق اداری (جلد یک). چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4620548
  5. منصور اباذری فومشی. حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار. چاپ 2. خرسندی، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3119900