ماده 103 قانون کار

ماده 103 قانون کار: بازرسان کار و کارشناسان بهداشت کار حق ندارند در هیچ مورد حتی پس از برکناری از خدمت دولت اسرار و اطلاعات را که به مقتضای‌ شغل خود به دست آورده‌اند و یا نام اشخاصی را که به آنان اطلاعاتی داده یا موارد تخلف را گوشزد کرده‌اند، فاش نمایند.

‌تبصره - متخلفین از مقررات این ماده مشمول مجازات های مقرر در قوانین مربوط خواهند بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده 648 قانون مجازات اسلامی

توضیح واژگان

دولت: مجموعه ای از سازمان هاست که قدرت عمومی را در جامعه ای در دست دارد خواه بر اساس حاکمیت ملی (دموکراسی) باشد خواه نه.

شغل: عبارت است از مجموع وظایف و مسئولیت های مستمر و مرتبط و مشخصی که از طرف سازمان امور اداری و استخدامی به عنوان کار واحد شناخته شده باشد.

پیشینه

ماده 53 قانون کار 1337 مقرر می داشت: «بازرسان کار حق ندارند در هیچ مورد حتی پس از برکنار شدن از خدمت دولت اسرار تجارتی و فنی که به مقتضای سمت خود به دست می آورند و همچنین اسامی اشخاصی که اطلاعات یا موارد تخلف را به آن ها تذکر داده فاش نمایند. متخلفین از مقررات این ماده مشمول ماده 220 قانون کیفر همگانی خواهند بود.»

نکات توضیحی، نفسیری دکترین

اعمال و اجرای اختیارات و تکالیف فراوان در نظر گرفته شده برای بازرس کار ممکن است منتج به افشای خواسته یا ناخواسته اطلاعات و گاه اسراری شود که در مواردی زیانهای بسیاری را برای کارفرما به همراه می آورد، همچنین فاش شدن نام افرادی(عمدتاً از کارگران) که اطلاعاتی در اختیار بازرس قرار داده یا موارد تخلف را به او بازگو کرده اند برای این اشخاص ممکن است مشکل ساز باشد.

رویه های قضایی

نظریه مشورتی شماره 7/7544 مورخ 1386/11/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه بیان می دارد: «گزارش بازرس کار که به مراجع حل اختلاف موضوع قانون کار تقدیم شده، جزء اوراق پرونده محسوب می گردد و طبق تبصره 3 ماده 12 آیین نامه رسیدگی و چگونگی تشکیل جلسات هیات های تشخیص و حل اختلاف موضوع ماده 164 قانون کار، طرفین (کارگر و کارفرما) می توانند با درخواست کتبی و هزینه شخصی فتوکپی از آن اخذ نمایند، تهیه و ارائه فتوکپی، منافاتی و ارتباطی با مقررات ماده 103 قانون کار که ناظر به بازرسان در خصوص عدم انشای اسرار و اطلاعات حرفه ای است ندارد...»