ماده 22 قانون کار

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 22 قانون کار: در پایان کار، کلیه مطالباتی که ناشی از قرارداد کار و مربوط به دوره اشتغال کارگر در موارد فوق است، به کارگر و در صورت فوت او به وارث قانونی وی پرداخت خواهد شد.

‌تبصره - تا تعیین تکلیف وراث قانونی و انجام مراحل اداری و برقراری مستمری توسط سازمان تامین اجتماعی، این سازمان موظف است نسبت به پرداخت حقوق متوفی به میزان آخرین حقوق دریافتی به طور علی‌الحساب و به مدت سه ماه به عائله تحت تکفل وی اقدام نماید.

نکات توضیحی

مطالبات کارگر در زمان اشتغال مانند مزد عقب افتاده یا وجوه مربوط به طلب کارگر از بابت مرخصی استفاده نشده به وراث قانونی وی پرداخت خواهد شد.تشریفات مرتبط با پرداخت مستمری بر عهده سازمان تأمین اجتماعی است.[۱]

مطابق این ماده هر گاه کارگر فوت کند، کلیه مطالبات وی که ناشی از قرارداد کار و مربوط به دوره اشتغالش می باشد به وارث قانونی وی پرداخت میشود و تا تعیین تکلیف وارث قانونی و انجام مراحل و برقراری مستمری توسط سازمان تأمین اجتماعی، این سازمان مکلف است بطور علی الحساب و به مدت سه ماه به میزان آخرین حقوق دریافتی متوفی به عائله تحت تکلف وی پرداخت کند.[۲]

منابع

  1. محمد سلمان طاهری. قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران. چاپ 2. میزان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4199892
  2. منصور اباذری فومشی. حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار. چاپ 2. خرسندی، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3119036