ماده 31 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
*{{زیتونی|[[ماده 30 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 30 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 32 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 32 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
{{مواد قانون کار}} | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده 32 قانون کار]] | |||
* [[ماده 20 قانون کار]] | |||
== نکات توضیحی، تفسیری دکترین == | |||
این مزایا برای [[کارگر|کارگران]] مستعفی، بازنشسته و از کار افتاده کلی نیز به نسبت هر سال یکماه آخرین حقوق [[کارگر]] بوده ولی چنانچه خاتمه [[قرارداد کار]] در نتیجه کاهش توانایی های جسمی و فکری ناشی از کار [[کارگر]] باشد و به همین دلیل از طرف کمیسیون پزشکی از کارافتاده تلقی شوند به موجب [[ماده 32 قانون کار]] میزان آن دو ماه آخرین حقوق بازاء هر سال سابقه خدمت خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار (علمی و کاربردی) به انضمام مباحثی از بیمه های تأمین اجتماعی کارگران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4714236|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=موحدیان|چاپ=4}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
هر گاه [[کارگر]] با نظر کمیسیون پزشکی سازمان تأمین اجتماعی به عنوان از کار افتاده کلی شناخته شود و یا [[کارگر]] بازنشسته شود، [[کارفرما]] مکلف است بر اساس آخرین مزد [[کارگر]]، به نسبت هر سال سابقه خدمت حقوق به میزان 30 روز به وی پرداخت کند. این وجه که [[کارگر]] دریافت میکند، علاوه بر مستمری از کارافتادگی و یا بازنشستگی [[کارگر]] است که توسط سازمان تأمین اجتماعی پرداخت میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3119080|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=2}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | |||
[[رده:مواد قانون کار]] | [[رده:مواد قانون کار]] | ||
[[رده:قرارداد کار]] | [[رده:قرارداد کار]] | ||
[[رده:جبران خسارت از هر قبیل و پرداخت مزایای پایان کار]] | [[رده:جبران خسارت از هر قبیل و پرداخت مزایای پایان کار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۷
ماده 31 قانون کار: چنانچه خاتمه قرارداد کار به لحاظ ازکارافتادگی کلی و یا بازنشستگی کارگر باشد، کارفرما باید بر اساس آخرین مزد کارگر به نسبت هر سال سابقه خدمت حقوقی به میزان ۳۰ روز مزد به وی پرداخت نماید. این وجه علاوه بر مستمری ازکارافتادگی و یا بازنشستگی کارگر است که توسط سازمان تامین اجتماعی پرداخت میشود.
مواد مرتبط
نکات توضیحی، تفسیری دکترین
این مزایا برای کارگران مستعفی، بازنشسته و از کار افتاده کلی نیز به نسبت هر سال یکماه آخرین حقوق کارگر بوده ولی چنانچه خاتمه قرارداد کار در نتیجه کاهش توانایی های جسمی و فکری ناشی از کار کارگر باشد و به همین دلیل از طرف کمیسیون پزشکی از کارافتاده تلقی شوند به موجب ماده 32 قانون کار میزان آن دو ماه آخرین حقوق بازاء هر سال سابقه خدمت خواهد بود.[۱]
نکات توضیحی
هر گاه کارگر با نظر کمیسیون پزشکی سازمان تأمین اجتماعی به عنوان از کار افتاده کلی شناخته شود و یا کارگر بازنشسته شود، کارفرما مکلف است بر اساس آخرین مزد کارگر، به نسبت هر سال سابقه خدمت حقوق به میزان 30 روز به وی پرداخت کند. این وجه که کارگر دریافت میکند، علاوه بر مستمری از کارافتادگی و یا بازنشستگی کارگر است که توسط سازمان تأمین اجتماعی پرداخت میشود.[۲]
منابع
- ↑ غلامرضا موحدیان. حقوق کار (علمی و کاربردی) به انضمام مباحثی از بیمه های تأمین اجتماعی کارگران). چاپ 4. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4714236
- ↑ منصور اباذری فومشی. حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار. چاپ 2. خرسندی، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3119080