ماده 55 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
*{{زیتونی|[[ماده 54 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 54 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 56 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 56 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
{{مواد قانون کار}} | |||
== فلسفه ماده == | |||
فلسفه پیدایش نظام نوبتی برای کار در کارگاه ها مبتنی بر دو دلیل عمده است:یکی لزوم حضور دائمی [[کارگر|کارگران]] در [[کارگاه]] هایی که به خدمات عمومی ارتباط داشته و امکان تعطیلی کارهای مزبور وجود ندارد:مثل حمل و نقل شهری و دلیل دیگر عبارت است از انگیزه اقتصادی.به این معنی که [[کارفرما|کارفرمایان]] برای اینکه از دستگاه ها و سرمایه خود بطور دائم استفاده نمایند [[کارگر|کارگران]] را به دو یاسه دسته تقسیم میکنند و ازهر دسته از آنها در یک نوبت یا شیفت کار میکشند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3119216|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=2}}</ref> | |||
== نکات توضیحی،تفسیری دکترین == | |||
از آنجا که کارگرانی که به طور نوبتی کار میکنند آزادی عمل ندارند و در برخی هفته ها صبح و در برخی هفته ها عصر و گاه شب کار میکنند.باتوجه به نوبتهای کار، فوق العاده ای برای آنان در نظر گرفته شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3529264|صفحه=|نام۱=سیدعزت اله|نام خانوادگی۱=عراقی|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | |||
[[رده:شرایط کار]] | [[رده:شرایط کار]] | ||
[[رده:مدت کار]] | [[رده:مدت کار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۸
ماده 55 قانون کار: کار نوبتی عبارت است از کاری که در طول ماه گردش دارد، به نحوی که نوبت‌ها آن در صبح یا عصر یا شب واقع می‌شود.
فلسفه ماده
فلسفه پیدایش نظام نوبتی برای کار در کارگاه ها مبتنی بر دو دلیل عمده است:یکی لزوم حضور دائمی کارگران در کارگاه هایی که به خدمات عمومی ارتباط داشته و امکان تعطیلی کارهای مزبور وجود ندارد:مثل حمل و نقل شهری و دلیل دیگر عبارت است از انگیزه اقتصادی.به این معنی که کارفرمایان برای اینکه از دستگاه ها و سرمایه خود بطور دائم استفاده نمایند کارگران را به دو یاسه دسته تقسیم میکنند و ازهر دسته از آنها در یک نوبت یا شیفت کار میکشند. [۱]
نکات توضیحی،تفسیری دکترین
از آنجا که کارگرانی که به طور نوبتی کار میکنند آزادی عمل ندارند و در برخی هفته ها صبح و در برخی هفته ها عصر و گاه شب کار میکنند.باتوجه به نوبتهای کار، فوق العاده ای برای آنان در نظر گرفته شده است.[۲]
منابع
- ↑ منصور اباذری فومشی. حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار. چاپ 2. خرسندی، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3119216
- ↑ سیدعزت اله عراقی. حقوق کار (جلد دوم). چاپ 1. سمت، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3529264