ماده 66 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
*{{زیتونی|[[ماده 65 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 65 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 67 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 67 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
{{مواد قانون کار}} | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده 64 قانون کار]] | |||
* [[ماده 65 قانون کار]] | |||
== نکات توضیحی،تفسیری دکترین == | |||
نظر به اینکه مزد مرخصی استحقاقی استفاده نشده فقط در موارد خاتمه [[قرارداد]] کار قابل محاسبه و پرداخت می باشد. بدین لحاظ بازخرید مرخصی در زمان اشتغال قانوناً مورد پیدا نمیکند لذا چنانچه نسبت به بازخرید مرخصی استحقاقی [[کارگر|کارگران]] در زمان اشتغال اقدام شده باشد این امر در ماهیت قضیه تغییری ایجاد نکرده و با منظور داشتن ذخیره قانونی مرخصی استحقاقی استفاده نشده(9 روز)دریافتی [[کارگر|کارگران]] از بابت بازخریدی مرخصی استحقاقی جزء بدهی آنان به [[کارفرما]] محسوب میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4548032|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
در مورد ذخیره مرخصی به میزان روز ابداع جدیدی نیست و بیشتر [[قانون کار|قوانین کار]] کشورها، برای این که [[کارگر|کارگران]] از مرخصی خود در طول سال استفاده کنند. ذخیره مرخصی را ممنوع کرده اند و یا با قسمت کمی از آن موافقت کرده اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4200320|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سلمان طاهری|چاپ=2}}</ref> | |||
این ماده برای [[کارگر]] [[آمره بودن قانون|آمره]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3119284|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=2}}</ref>{{مواد قانون کار}} | |||
[[رده:شرایط کار]] | [[رده:شرایط کار]] | ||
[[رده:تعطیلات و مرخصیها]] | [[رده:تعطیلات و مرخصیها]] | ||
نسخهٔ ۱۵ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۰
ماده 66 قانون کار: کارگر نمی‌تواند بیش از ۹ روز از مرخصی سالانه خود را ذخیره کند.
مواد مرتبط
نکات توضیحی،تفسیری دکترین
نظر به اینکه مزد مرخصی استحقاقی استفاده نشده فقط در موارد خاتمه قرارداد کار قابل محاسبه و پرداخت می باشد. بدین لحاظ بازخرید مرخصی در زمان اشتغال قانوناً مورد پیدا نمیکند لذا چنانچه نسبت به بازخرید مرخصی استحقاقی کارگران در زمان اشتغال اقدام شده باشد این امر در ماهیت قضیه تغییری ایجاد نکرده و با منظور داشتن ذخیره قانونی مرخصی استحقاقی استفاده نشده(9 روز)دریافتی کارگران از بابت بازخریدی مرخصی استحقاقی جزء بدهی آنان به کارفرما محسوب میشود.[۱]
نکات توضیحی
در مورد ذخیره مرخصی به میزان روز ابداع جدیدی نیست و بیشتر قوانین کار کشورها، برای این که کارگران از مرخصی خود در طول سال استفاده کنند. ذخیره مرخصی را ممنوع کرده اند و یا با قسمت کمی از آن موافقت کرده اند.[۲]
این ماده برای کارگر آمره است.[۳]
- ↑ احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4548032
- ↑ محمد سلمان طاهری. قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران. چاپ 2. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4200320
- ↑ منصور اباذری فومشی. حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار. چاپ 2. خرسندی، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3119284