ماده 156 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 156 قانون کار''': دستورالعملهای مربوط به تاسیسات کارگاه از نظر بهداشت محیط کار مانند غذاخوری، حمام و دستشویی برابر آیین‌نامه‌ای خواهد بود‌که توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تصویب و به مرحله اجراء در خواهد آمد. | '''ماده 156 قانون کار''': دستورالعملهای مربوط به تاسیسات کارگاه از نظر بهداشت محیط کار مانند غذاخوری، حمام و دستشویی برابر آیین‌نامه‌ای خواهد بود‌که توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تصویب و به مرحله اجراء در خواهد آمد. | ||
* | |||
== موادمرتبط == | |||
* [[ماده 4 قانون کار]] | |||
== توضیح واژگان == | |||
[[کارگاه]]: کارگاه محلی است که در آن کارگران مزد بگیر به درخواست کارفرما فعالیت میکنند.کارگاه میتواند یک واحد تولیدی یا خدماتی باشد.کارگاه یک مدیر دارد که در بعضی موارد مدیر با کارفرما یک شخص هستند و در بعضی موارد کارفرما شخصی را برای مدیر انتخاب میکند و بر آن نظارت میکند.در مورد دوم، رابطه مدیر با کارفرما رابطه کارگر با کارفرما است و مشمول قانون کار میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3484704|صفحه=|نام۱=سیدعزت اله|نام خانوادگی۱=عراقی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | |||
هرچند کارگاه یک محل است؛ اما همانگونه که کارگر یک فرد است و به واسطه کارگر بودنش با دیگران تفاوت داشته و مشمول حمایت های ویژه ای است کارگاه نیز به علت اینکه محیط کارگری است و محلی است که کارگران در ان مجتمع هستند و به ان محل علاقه ویژه ای پیدا کرده اند؛ بنابراین کارگاه موضوع مقررات خاصی است که از احترام قانون گذار به کارگر و به رسمیت شناختن تعلق و وابستگی او در محیط کارش ناشی می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4564064|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | |||
در یک تعریف کلی، معیارها، استاندارد ها و ضوابط فنی عبارت اند از مجموعه ای از مشخصات فنی، روش ها، ضوابط و دستورالعمل هایی که براساس اصول علمی و فنی موجود در کشور و جهان، با توجه به شرایط اقلیمی، اجتماعی و ... تهیه و تدوین شده اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4564072|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
مطابق ماده 156 قانون کار مسئول تهیه و تصویب ایین نامه ای که دستورالعمل های مربوط به تاسیسات کارگاه از نظر بهداشت محیط کار مانند سالن غذا خوری، حمام و دستشویی وزارت درمان، بهداشت و اموزش پزشکی است و با تهیه و تصویب ایین نامه از طرف این وزارتخانه دستورالعمل های مربوط به مرحله اجرا در خواهد امد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3119824|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=2}}</ref> | |||
== ایین نامه های مرتبط == | |||
* ایین نامه موضوع ماده 156 قانون کار در خصوص ضوابط و دستورالعمل رعایت بهداشت | |||
== منابع == | |||
{{مواد قانون کار}} | {{مواد قانون کار}} | ||
[[رده:خدمات رفاهی کارگران]] | |||
[[رده:مواد قانون کار]] | |||
[[رده:حقوق کار]] | |||
[[رده:کارگردگرایی]] | |||
[[رده:کارفرما]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۲
ماده 156 قانون کار: دستورالعملهای مربوط به تاسیسات کارگاه از نظر بهداشت محیط کار مانند غذاخوری، حمام و دستشویی برابر آیین‌نامه‌ای خواهد بود‌که توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تصویب و به مرحله اجراء در خواهد آمد.
موادمرتبط
توضیح واژگان
کارگاه: کارگاه محلی است که در آن کارگران مزد بگیر به درخواست کارفرما فعالیت میکنند.کارگاه میتواند یک واحد تولیدی یا خدماتی باشد.کارگاه یک مدیر دارد که در بعضی موارد مدیر با کارفرما یک شخص هستند و در بعضی موارد کارفرما شخصی را برای مدیر انتخاب میکند و بر آن نظارت میکند.در مورد دوم، رابطه مدیر با کارفرما رابطه کارگر با کارفرما است و مشمول قانون کار میشود.[۱]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
هرچند کارگاه یک محل است؛ اما همانگونه که کارگر یک فرد است و به واسطه کارگر بودنش با دیگران تفاوت داشته و مشمول حمایت های ویژه ای است کارگاه نیز به علت اینکه محیط کارگری است و محلی است که کارگران در ان مجتمع هستند و به ان محل علاقه ویژه ای پیدا کرده اند؛ بنابراین کارگاه موضوع مقررات خاصی است که از احترام قانون گذار به کارگر و به رسمیت شناختن تعلق و وابستگی او در محیط کارش ناشی می شود.[۲]
در یک تعریف کلی، معیارها، استاندارد ها و ضوابط فنی عبارت اند از مجموعه ای از مشخصات فنی، روش ها، ضوابط و دستورالعمل هایی که براساس اصول علمی و فنی موجود در کشور و جهان، با توجه به شرایط اقلیمی، اجتماعی و ... تهیه و تدوین شده اند.[۳]
نکات توضیحی
مطابق ماده 156 قانون کار مسئول تهیه و تصویب ایین نامه ای که دستورالعمل های مربوط به تاسیسات کارگاه از نظر بهداشت محیط کار مانند سالن غذا خوری، حمام و دستشویی وزارت درمان، بهداشت و اموزش پزشکی است و با تهیه و تصویب ایین نامه از طرف این وزارتخانه دستورالعمل های مربوط به مرحله اجرا در خواهد امد.[۴]
ایین نامه های مرتبط
- ایین نامه موضوع ماده 156 قانون کار در خصوص ضوابط و دستورالعمل رعایت بهداشت
منابع
- ↑ سیدعزت اله عراقی. حقوق کار (جلد اول). چاپ 1. سمت، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3484704
- ↑ احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4564064
- ↑ احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4564072
- ↑ منصور اباذری فومشی. حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار. چاپ 2. خرسندی، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3119824