ماده 136 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
تبصره ۱ - آیین‌نامه اجرایی این ماده با پیشنهاد شورای عالی کار به تصویب هیات وزیران خواهد رسید. | تبصره ۱ - آیین‌نامه اجرایی این ماده با پیشنهاد شورای عالی کار به تصویب هیات وزیران خواهد رسید. | ||
تبصره ۲ - در صورتی که تشکل های عالی کارگری و | تبصره ۲ - در صورتی که تشکل های عالی کارگری و [[کارفرما]]<nowiki/>یی موضوع این فصل ایجاد نشده باشند، [[وزیر]] [[وزارت کار و امور اجتماعی|کار و امور اجتماعی]] می‌تواند نسبت به انتخاب نمایندگان مزبور در مجامع، شوراها و هیات های عالی اقدام نماید. | ||
*{{زیتونی|[[ماده 135 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 135 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 137 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 137 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده 101 قانون برنامه پنج ساله چهارم توسعه جمهوری اسلامی ایران]] | |||
== آیین نامه ها، دستورالعمل ها و بخش نامه های مرتبط == | |||
* [[آیین نامه اجرایی تبصره 1 ماده 136 قانون کار مصوب 1389]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
کارگر: شخصی است که در مقابل اتیان عملی، حق‌الزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد.339380 | کارگر: شخصی است که در مقابل اتیان عملی، حق‌الزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=339380|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
== پیشینه == | |||
در خصوص تبصره 1 ماده 136، ابتدا آیین نامه اجرایی ماده 136 قانون کار مصوب 1369 به تصویب رسیده بود و بعد در سال 89 آیین نامه دیگری جایگزین آن شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651652|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
از وظایف کانون عالی شورای اسلامی کار، کانون عالی انجمن های صنفی کارگران و یا مجمع نمایندگان کارگران حسب مورد انتخاب نمایندگان رسمی کارگران جمهوری اسلامی ایران در سازمان جهانی کار، | از وظایف کانون عالی شورای اسلامی کار، کانون عالی انجمن های صنفی کارگران و یا مجمع نمایندگان کارگران حسب مورد انتخاب نمایندگان رسمی کارگران جمهوری اسلامی ایران در سازمان جهانی کار، هیات تشخیص، هیات های حل اختلاف، شورای عالی تامین اجتماعی، شورای عالی حفاظت فنی و نظایر آن می باشد. مسئول تهیه آیین نامه اجرایی این ماده به عهده شورای عالی کار است که با تصویب هیات وزیران لازم الاجرا خواهد بود. هرگاه تشکل های عالی کارگری و کارفرمایی موضوع این فصل ایجاد نشود، وزیر کار و امور اجتماعی مکلف است نسبت به انتخاب نمایندگان فوق الذکر در مجامع، شوراها و هیات های عالی اقدام نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3119720|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=2}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۳
ماده 136 قانون کار: کلیه نمایندگان رسمی کارگران جمهوری اسلامی ایران در سازمان جهانی کار، هیات های تشخیص، هیات های حل اختلاف، شورای عالی تامین اجتماعی، شورای عالی حفاظت فنی و نظایر آن، حسب مورد، توسط کانون عالی شوراهای اسلامی کار، کانون عالی انجمن های صنفی کارگران و یا مجمع نمایندگان کارگران انتخاب خواهند شد.
تبصره ۱ - آیین‌نامه اجرایی این ماده با پیشنهاد شورای عالی کار به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.
تبصره ۲ - در صورتی که تشکل های عالی کارگری و کارفرمایی موضوع این فصل ایجاد نشده باشند، وزیر کار و امور اجتماعی می‌تواند نسبت به انتخاب نمایندگان مزبور در مجامع، شوراها و هیات های عالی اقدام نماید.
مواد مرتبط
آیین نامه ها، دستورالعمل ها و بخش نامه های مرتبط
توضیح واژگان
کارگر: شخصی است که در مقابل اتیان عملی، حق‌الزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد.[۱]
پیشینه
در خصوص تبصره 1 ماده 136، ابتدا آیین نامه اجرایی ماده 136 قانون کار مصوب 1369 به تصویب رسیده بود و بعد در سال 89 آیین نامه دیگری جایگزین آن شد.[۲]
نکات توضیحی
از وظایف کانون عالی شورای اسلامی کار، کانون عالی انجمن های صنفی کارگران و یا مجمع نمایندگان کارگران حسب مورد انتخاب نمایندگان رسمی کارگران جمهوری اسلامی ایران در سازمان جهانی کار، هیات تشخیص، هیات های حل اختلاف، شورای عالی تامین اجتماعی، شورای عالی حفاظت فنی و نظایر آن می باشد. مسئول تهیه آیین نامه اجرایی این ماده به عهده شورای عالی کار است که با تصویب هیات وزیران لازم الاجرا خواهد بود. هرگاه تشکل های عالی کارگری و کارفرمایی موضوع این فصل ایجاد نشود، وزیر کار و امور اجتماعی مکلف است نسبت به انتخاب نمایندگان فوق الذکر در مجامع، شوراها و هیات های عالی اقدام نماید.[۳]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 339380
- ↑ احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651652
- ↑ منصور اباذری فومشی. حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار. چاپ 2. خرسندی، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3119720